Özgür devletler treni kaçtı.
Küreselleşme dedikleri, sınırlar olmayan bir dünya. Herkes aynı tarz yaşayacak, aynı kültürü-aynı materyali paylaşacak.
İyi mi, kötü mü.
İnsan açısından hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.
Bilinen insani değerler darmadağın olacak. İnsan ezildikçe ezilecek ama farkında olmayacak.

Bu bir dayatma.
Devrim. Oysa devrim insanı yüceltmek için engellerin yıkılmasıydı.
O zaman küreselleşme insana karşı oluyor. Küreselleşmenin dümenindekiler : <önce insan mı, önce para mı> savaşını kazanan paracılar. Korkunç olan da bu.
Dünyanın dümeni kimin elinde olacak.

Kozmosta birbirinin aynı olan hiçbir şey yok. Hareket var, rastlantıların şekillendirmesi var, çeşitlilik var. Durum canlılarda da böyle.

Küreselleşme (globalizm) ; hayali güzel görünüyor ama altında ne çapanoğlu var acaba. Hiç ısınamadım, çünkü küreselleştikçe sefil farelere döndüğümüzü izliyorum.

Yeni değil, eski çağlara dayanan üyopyanın soysuzlaştırılmışı.
Peygamber Musa hayaller kurdu: Tüm insanları yönetme. Peygamber İsa hayaller kurdu: Tüm insanları dinginliğe kavuşturma.
Peygamber Muhammet hayaller kurdu: Tüm insanları esenliğe kavuşturma.
Daha niceleri...
Onlarınki işe yaramadığı gibi daha berbat sonuçlara yol açtı.

Şimdi birileri çıkmış, peygamberleri de arkasına alarak, insanı farklı bir boyuta taşımayı hedefliyor. Kanımca bu işin başında hırs ve güç sapıkları var, maşalarının ucunda ise, peygamber saflığında destekçileri var.

İnsanı en çok ezen akımlar; <her şey çok daha güzel olacak> diye başlıyor.