1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
761
Okunma
Bir hazan mevsimiydi
Kaldırımlarda yine sensiz yürüyorum
Hafiften esen rüzgar bütün kahverengi yaprakları önümde topluyor.
Kollarımı göğsüme bağlayıp
Hüzünlerimi içimde biriktiriyorum.
Senin yanımda olmayışların
Benim için hiç bir şeyin anlamını vermiyor...
Çok uzaklardasın
Gelsen, bu mevsimler çiçek açar belki
Sen yokken hiç bir şeyin anlamı yok.
Gel,
Gel ki,
Her şey bütünleşsin
Ve her şeyin bir anlamı olsun.
Cevap Yaz