İnsanoğlu dört dörtlük değildir.
Nefsinin hakimi de odur.
Nefsine yenilebilirde.
Her insanın çevresinde dostları arkadaşları vardır.
çocukları ailesi genelde paylaşıma dayanan bu bağlılıkları sevgi ve saygıyla pekiştirilir.
Anlaşmak dost ve arkadaş olmak paylaşmaktan geçer.
Davranışlar uygulamalar dostluğun imtihanıdır.
İyi ve kötü gün dostları vardır. iyi gün dostları iyi güzel günlerde ortam ve düzen güzelken hep vardırlar.
Gelirler giderler paylaşırlar.
Ararlar sorarlar. Fakat insanların aile ve iş düzenleri bozulunca ne dost kalmış etrafında nede arkadaş.
Yardım isteyecek bizi rahatsız edecek diye çekinirler ve arayıp sormazlar.
Yani toplumdan dışlarlar. Derler ya düşenin dostu olmaz diye

Birde insanın en yakınları eşi çocukları onlarda kendi dünyasında hareket ederler. Rahatlarının bozulmasını istemezler. Sıkıntı ortamlarında birden bire değişirler.
Ben sıkıntıya gelemem gibi laflarla iyi gündeki güzel ve rahat yaşamlarını hatırlamadan hemen karşı tarafı defterinden silerler.
Yani terk ederler. İnsanlar bunun adına vefa diyorlar. Vefasızlığın diğer bir adı da nankörlüktür.
İmkanların varken iyisin yokken kötüsün, verirken hep isterler. Onum olsa bunum olsa diye. Bir türlü yetinmezler. Doyumsuzdurlar. Şükür etmezler.
Etseler de kalpten değil. Çünkü doyumsuzlukları devam eder. Hep alırsın bir gün almazsan veya istediğini yapmazsan senden kötüsü yoktur.
Her şeyi unutur ve seni kötüler. Kendileri zora gelmezler. Sıkıntıya gelmezler. Hep kendilerini düşünürler.
Karşısındaki insanı hiç düşünmezler hep yıpratırlar.
Zaten iyi insanlar yıpranıyor. Hem maddi hem de manevi. Hayat hep menfaat olmuş. Maddiyat maneviyatı lafta ağızlarına alırlar. Çünkü konuştukları ile yaptıkları birbirini tutmaz çelişkidedirler.
Bu hayatın kendileri için sunulduğunu zannederler.
Halbuki hayat paylaşımdır. Kendilerinden başka hiç kimseyi istemezler. Hep onların dediği olsun onların duymak istediği ni söylemezsen sana tavır alırlar.
Bu insanlar zor insanlardır.
Bunlarla beraber yaşamak fedakarlık ister, hoşgörü ister, sabır ister.

Dünyada iyiler fazla olmasaydı dünya kötülerle dolu olurdu.
İyiler kötüleri zaman içinde değiştiriyor iyileştiriyor.
Sonuç dostlarımıza sahip çıkalım. Onları arayıp soralım.
Doğum günlerinde, bayramlarda, ramazanlarda, düğünlerde ve cenazelerde bir araya gelelim.
Dostluk iyi günde ve kötü gündedir. Hoşçakalın.