Bulvarların tütsü kokan yerlerinde anneni, hatırla.

Uzaklığı bir bildiğin ve sessizliğin denklemine gürültüyü sapladığın anlarda ellerini sakla gözlerinden. Çünkü gözler kalplerde büyüye gelen heyecanların toplandıkları ve toplanıp dans ettikleri görkemli bir gönül noktasıdır.
Bir noktada varolup kendini noktanın sana sunduğu yerlere mıhladığını ve sesini doğru kullanmadığını hissettiğin anda dağları arşınla ve çiçeklerin özlerini nefset kendene. Bir nefesin en sessiz olduğu an ölüme en yakın olduğun andır hatırla.

Bahçelerden gelen en güzel kokular annelerin ellerini dokunduğu yerdir.

Şehir kimi zaman baygın suratların cüsselerini taşır sokaklarında. Sokakların genzine bir kere dokunduğu anda İbrahimi hatırla. Bir balta. Belki; dağlar, ovalar ve gönüller. İbrahimi hatırladığın anda yıkılan gönüllerin güllerini topla sokaklardan. Sokaklar aşık bir arının uğrayacağı en korkunç yerdir, anla.

Ağaçların yapraklarından çoğalan yaşamakların ulaşmak istediği tek yer annelerin gözleridir. Ağlatma.