Araplarca Muharrem, Receb, Zilkade ve Zilhicce ayları mübarek sayılırdı. Bu aylarda her türlü kötülük yasaktı. O yüzden bu aylara haram aylar deniliyordu.

Ficar Muharebeleri bu haram aylarda meydana geldiği için bu ismi almışlardı. Araplar arasında Ficar Muharebeleri dört defa oldu.

Ebû Tâlib haram aylar olduğu için bu muharebeye katılmak istemedi. Ancak Kureyş kabilesinin diretmesi üzerine katılmak zorunda kaldı.

Peygamberimiz (a.s.m) yirmili yaşlardayken Ebû Tâlib’in kendisini birkaç defa götürmesi üzerine bu muharebeye katıldı; ancak sadece atılan düşman oklarını toplayarak amcasına vermekle yetindi.

Muharebe bitmek bilmiyordu. Sonunda kabileler birbirlerine anlaşma teklif ettiler. Ölülerin sayısı tespit edilecek, hangi tarafın ölü sayısı daha çok ise diğer taraf diyet ödeyecek ve muharebe son bulacaktı. Kays-ı Aylan kabilesinin ölü sayısı yirmi fazla çıktı. Kinâneoğulları ve müttefikleri Kureyşliler tarafından bu diyet ödendi ve bu kanlı muharebe son buldu.

Kaynak: Şair’ül İslam Yunus Kokan, Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.v)’in Hayatı, Tilki Kitap Yayınevi, s. 42