İnsan ne kadar da aciz bir varlık aslında.Hayatı kendi kontrolündeymiş gibi yaşar ama arka plandaki gerçekleri hiç düşünmez.Her şeyi bilir güya...Herkesi tanır...Ama yanılır yanıldığının da farkında olmadan.
Hayatın basamaklarını hoplaya zıplaya çıkar.Arada ikişer üçer çıktığı basamakların onu zirveye taşıyacağını sanır.Ama bilmez ki bu hayatta atladığın basamakları,tecrübe etmediğin deneyimleri hayat sana en ummadığın zamanda , seni başa sarar bir plak gibi olduğun yere geri götürür.’’Hadi der dön geri başla yeniden ve sakın atlama bu sefer basamakları...’’Hayatı yakala bir ucundan ve deneyimle tüm acıları,güzellikleri hayata dair her şeyi...Ucuz oyunları bırak,öfkeni ve hırsını göm en derinlere.Hani aşkını bile bırakmıştın birinci basamakta,ideallerin uğruna...
Hayat sana sahip olduklarının bir rüya olduğunu gösterir sana her gece.Bilinçaltı derler bilim insanları gördüğün düşlere geçmişe dair ne varsa...Aslında o senin pişmanlıklarındır.Hesabını yapamadığın yarınlarındır.Bazen yatağa yatar soluna doğru kıvrılır düşünürsün.İstemsizce elin kalbine gider bir şeyin çok derinlerde bir şeyin sızladığını hissedersin.Sonra dönersin sağına ve aklına gelir geride bıraktıların.Başlarsın bu sefer o anları tekrardan yaşamaya.Ya şöyle deseydimler böyle mi yapsaydımlar başlar kafanın içinde konuşmaya..Suturmak için gözlerini sımsıkı kaparsın ve her şey yolunda yalanını kendine söylemeye başlarsın.Ama o kıvılcım çakmıştır artık ve büyük yangın yakındır.Yüzleşmen ve kendinle hesaplaşman yakındır.
Artık başlarsın basamakları inmeye.Her bir basamakta tanıdık bir yüz seni bekler.Kimi kızgındır kimi küsmüştür kimi seni bekler.Ama o geç kalınmışlık hissi yok mu?işte o bırakmaz seni gölge gibidir ardında.Unuttuğunu sandığın ilk aşkın,ilk gözyaşın,ilk umudun,ilk günahın oradadır.Suskundur bakmaz yüzüne..İnersin basamağı mecbur.Karşında durur şimdi de en yakın dostun hani bir zamanlar vakit bulamadığın için tüm bağlarını kopardığın..Belli belirsiz bir tebessüm vardır ama olmaz dersin çok zman geçti üstünden.İnersin basamağı baban vardır karşında.Hani seni hiç anlamadığını düşündüğün ve kavgalar edip kapıyı vurup gittiğin..Senin zaten eyvallahın olmazdı değil mi?Özgürdün bilgeydin.İnersin tekrar her basamağında bir vazgeçiş bir vurgun.Zihninin bir oyunu sanırsın tüm bunları.Yorgunum ve sanırım hastalanıyorum diye düşünürsün..
Hayat en olmadık zamanda seni geriye yollasa her şeyin zirvesindeyken ve yüzleş dese sana sahi ne yapardın hiç düşündün mü?