Tam da kitabın ’kaç çeşit intihar vardır? ’’ bölümüne gelmişken banyodan gelen , çamaşır makinasının bittiğini haber veren alarmı duymak ...


Evden çıkmaya hazırlanırken unutulan güneş gözlüğü için , annenden alışkanlık ,üç kere kilitlediğin kapıyı kendine söylene söylene geri açtığın ve çıkaramadığın ayakkabının topuklarına basa basa vestiyere uzandığın an göz göze geldiğin bir hatırlatıcı objeye kitlendiğin o an...

Çalışma masana iliştirdiğin ,başını her kaldırdığında sana bakan ,gülümseyen bir yüz ...

Usul usul çalan müziği unutmuşken tam , nakaratını söylerken yakalamak kendini ...

İşte tam ağlayacağım hava ,ortam hazır derken , sana göre gereksiz dünyalık işlerden birini yapman gerektiğini hatırlayıp ,yerinden fırlaman ...



Depresif değil ,melankoliğim diye kendini avuturken ,zorunlu katıldığın doğum günleri ,düğünlerde dışını makyajla ,içini kandırmaca gülümseme ile boyadığın o an ...

Ahhh bir ağlasan ,ahh bir ağlasam...

Sana ve kendime binlerce ’’o an ’’ sayabilirim...