Rüya
Bir an önce sonlanmasını istiyordu. Kasılıp duruyordu bedeni ve bu kasılmayı tüm gerçekliğiyle hissediyordu. Gözleri o kadar ağırlaşmıştı ki gözkapakları bu ana kadar yaşadığı hayatın yükünden daha zor kalkıyordu. Son zamanlarda bu anlara sık sık maruz kalıyordu; ama en sonunda o mutlu uyanışla gözleri ona yaşamanın tatlı kokusunu hızlıca müjdeliyordu ve şükür her şey bir rüya imiş deyip hayata ve onu bekleyen yeni güne kaldığı yerden devam ediyordu. Çırpınıyor, kalbi bedenini sarsarcasına titriyordu. Gözleri başının ağırlığını, yastığı da bedenini kaldırmıyordu. Birileri onun kalkmasını, gözlerini aralamasını ondan kat kat üstün gücüyle engeller gibiydi. Bir an önce kendisini bu rüyadan uyandıracak sesi bekliyor, yine gerçek hayatına döneceği anı bekliyordu. Daha önce bıyıklarının kesilmesi, iki haftası eksik kalmış diye askere tekrar götürülüşü hepsi rüyada yaşanmış, uyanınca hepsi yalana karışmıştı. Biliyordu ki şükür her şey rüyaymış deyip kurtulacaktı. Nihayet beklediği sesi duydu: “Rüya bitti, uyan asıl hayatına.”