Bence aynı yüreğin hissettiği çok farklı duygular... Sebep : EGO!...

Aşk, hastalıklı ve bencil bir duygu... Akıl tamamen devre dışı ve sadece sevdiğinizi düşünüyor ve onu yanınızda istiyorsunuz... her zaman ve her haliyle... Daha çok kendinizi düşünerek!.... :)))

Ve... AŞK kısa sürüyor.... ( İyi ki!!! )

Bu duygu karşılık görüyorsa evrimleşiyor (!) ve sevgiye dönüşüyor... İşte doyulmayan duygu bu!... İçinde kontröllü aşk da var... huzur da var.... saygı da var.... korumak ve kollamak da var.... Çok daha komple bir duygu... ve bencillikten uzak!...

Daha çok sevdiğinizi düşünüyor, onu zor duruma düşürmemek için elinizden geleni yapıyorsunuz... Her an içinizde taşıdığınız halde 'bencilleşerek' onu üzmüyorsunuz... 'Onun için ne yapabilirim?' sorgulamasıyla 'gölge bir ruh' gibi hep onun yanında olduğunuzu düşünerek kendinizi rahatlatıyorsunuz... Tabii bunu yaşamak için 'sevmek' kadar 'sevildiğinden' de emin olmak gerekiyor... ( Ne kadar emin olunabiliyorsa!....:))))

Buna rağmen her iki duygu da yaşanmalı.... Ki, farkı görülebilsin!...

Güzel bir fikir jimnastiğiydi... Kutlarım.... Yüreğiniz var olsun.... Saygılarımla...