(Ortak dram sayfa 2)
Mit dom yest !dedi inler gibi. Parmağıyla göstererek. (Evim orada)Belli ki isteyerek gelmemişti,gönderilmiş,buraya yerleştirilmişti.
Saat geç olmuştu. Elini omuzuna koydu Sofia spokoynoya modı (iyi geceler)dedi. Biri birlerine gülümsediler. Fürüze de tahmin etmişti Geçen xeyire qalsın dedi. Evlerine girdiler.
Her iki ailede diken üstündeydi. Uyku yutmuyordu. Konuştular aralarında,sabah olsun hayrola deyip uyudular.
Ertesi gün erken saatte uyandı Yusuf tarlaya gidecekti. Fürüze de ev işleri yapacaktı.
Sofinin yapacak pek fazla işi yoktu. Josefle Yusuf göz göze geldiler. Josef öyle bir baktıki ,Yusuf elini salladı yukarı aşağı :
Geeel. Gel dedi.
Çıktılar hayattan(kapının önündeki alandan)atları alıp yola koyuldular.
Josef parmağını göğsüne koyup josef dedi. Sonra Yusuf’a uzattı parmağını. Yusufff dedi bizimki. Gülümsediler. Adaştılar en azından isimleri benzerdi buna güldüler.
Zaman geçtikçe Ruslar Türkçeyi biraz daha konuşur oldular. Anlaşabiliyorlardı.
Josef marangozda tırmık,yaba yapardı. Boyunduruk yapardı. Hem ucuz hem sağlamdı yaptıkları. İlk başlarda sakınırlardı almaya ama zamanla alıştılar.
Günler geçti Sofia da ,fürüze de hamileliklerinin son günlerine yaklaştılar. Ve ev ışlerini biraz ağırdan almaya başladılar. Yusuf bundan pek memnun değildi. Ev işinde yeteneğide yoktu.
Haadi doooğ diyordu.
Üç gün arayla doğumlar gerçekleşti. Hasan ve mihail doğmuşlardı.
Günler su gibi akıyordu. Bahçeye beşikler yaptılar. Hasan’ı ve mihaili içine koyup sallıyorlardı. Kendi dillerinde ninnilerde uyutup,çay Faslı’na geçiyorlardı.
Derken Ruslar geri çağrıldı savaş durumu var dendi.
Bir temmuz sıcağında. Gece yarısı beşikte Yanyana uyuyan bebeklerini alıp kaçtılar. İşte dramda bundan sonra başladı.
Devamı var.