Övünmek,meth etmek !!!


O,na,
O kendini biliyor’a,

Sen ol da;ister yar ol,ister yara,lütfunda başım üstüne,kahrında,
Şems-i Tebrizi


Bugün kendimde değilim yine.Sürekli konuşuyorum.Kendimi anlatıyorum,kime bilmiyorum?Sanırım kendi kendime.Bana beni anlatıyorum.

Bilinmeyen yanlarımı,yeteneklerimi.Kısacası hiç durmadan konuşan ben,huyum işte!Yapmasam iyi ama,işte bazı şeyler yapılmadan olmuyor.Ya da ne bileyim,bilmeden yapılan yanlışlar.Ya da yanlış anlaşılmalar.

Aslında;’övme kendini,övülecek bir yanın varsa,övsünler seni başkaları ‘derler.Doğrusu da budur.

Elimde kalemim yine konuşmaya başladım. Ya! aslında övmüyorum kendimi.Ne zaman nasıl yapıyorum,inanın ki;bilmiyorum?Soruyorlar anlatıyorum.Sonra da suçlu ben,övünen ben.Dikkat ettiyseniz daha benden bi şeyler de henüz anlatmadım.İçim ne kadar dolduysa.Nasıl da övdüm kendimi.Yine de fark edemedim.

Ben; yazar değilim,şair değilim.Elimden geldiği kadar bu sitede yazmaya çalışıyorum.Edebiyatı güzel kullanmak adına.Zamanım olduğu müddetçe okuyorum.Paylaşım yapıyorum.Yazmak dinlendiriyor beni.Kısacası okumadan, yazmadan da duramıyorum.Bu nasıl bir şeyse !

Ben; her ne kadar kendimi övsem de ,karşıdaki kişi beni yine görebildiği kadar görür.Ne eksik, ne de bir fazla.

Bu arada övünmek de bir hastalıkmış,henüz tıbbın çözüm bulamadığı.Hastalıklarımın arasına bir de bu eklendi.İşte şimdi tamam oldu.

Gökyüzünde çok yıldız var.Onlardan biri de benim.Oradan seyrediyorum dünyayı.Gülen yüzümle,ışıldayan gözlerimle.Gökyüzünden bakmayı seviyorum.Hep seyrederim.Ayı,yıldızları, düşlerim.Hayaller kurarım. Neler vardır oralarda diye.Gerçekte çıkabilsem de, gören gözlerle bakabilseydim.Hayallerle örtülü bir dünya var orada.Mavili bir dünya.Yalandan uzak,sevgiyle ,yüreğinin en temiz duygularıyla çevrelenmiş.

Her hayalin bir gerçekliği vardır,
Hayaller gerçeklerin yarısıdır,derler,
Her yüreğin bir canı vardır,
Canını yakan, seven birisi de vardır,
Orada gizil bir dünya vardır,
Benim bile çözemediğim …

En kötü yanım.Yazılan,söylenen her şeye inanırım.Her yazılanı gerçek gibi algılarım.Sevgim sonsuzluğadır.Kimseden övgü beklemiyorum.Ben bana yeterim.Kusurlarımla,iyi yanlarımla.Ben de bir insanım.

Perdelerimi kapadım,
İç dünyama gidiyorum,
Beni ben yapan,
Gizil dünyama,
Mavili hayal evime...

Artık gelme.İstemiyorum.Hayallerim bile kırgın sana.


İstanbul.12.06.2018