bir köydü çocuk seslerine aşınaydı çicekleri toplayan çocuklara alışmıştı sosaklarında oynayan çocuklar sımsıkı sarılmış hepsinde bir öykü birde iz vardı toprağın kokusunu iyi bilen çocuklar vardı her tohumun toprağa düşmesine tanık olan çocuklar vardı baharıda suyun dağlardan akışısını toprağın her zerresini ıslatan o sudan oynayan çocuklar vardı yazın ısınması derenin suyuna dalan cayır sularına elindeki diynekten vuran çocuklar yarış yaparcasına hayat dolu çocuklar vardı sonbaharı kokusunu içine çeken ailesile cayırda tarlada harmanda saman tozuna bulaşan çocuklar vardı aileni yaşamı vede kazancını ne olduğunu bilen çocuklar vardı kışın okul yolunda elinde cantası diğerınde tezeği odunu vardı ısnıması gereken çocuklar kar topuna alışmış kardan adam olmazsa olmazları dam üstünde cizgi taşı oynayan çocuklar vardı misket oynayan dokuz taş çelik comağı kar üstünde oynayan çocuklar vardı üşüse bile açıksada evdeki lavaşı alıp kapıya koşan paylaşmayı bilen çocuklar vardı üşür ama oyundan çıkmazdı titrer eli ekmeği zor ısıran çocuklar vardı hayat dolu yaşamı destekleyen zihni açık berrak çocuklar vardı de olduysa hepsinden elimizi çektik tıpkı o köyler gibi her daraf hüzün dolu köyümün dağı taşı cayırları boş koyun kuzu yok çocuklar gibi ne tarlada calışan ne bahcede koşan çocuk var hadi yediden yetmişe desek yedi yaş çocuklar yok yetmiş yaş üstü olan büyüklerimiz var yanlızlığa terk edilmiş gibi o köyler gibi onlarında yanlız söze sohbete hasret büyüklerimiz sokaklarımız çocuklar hayat dolu olsun yaşam kalitemiz yükselsin tıpki o çocuklar gibi sağlıklı bir nesil yaşam için değerlerimize sayip cıkalım tıpkı çocuklarımıca toprağımıca ne verirsek onu alırız bu çocuklar bizim o köyler gibi köyler unutulmasın buralarda neler yaşanmış söyleyelim geleceğin tanığı çocuklarımız çocuklarımızın kalitesini artıralım teknoloji tek taraflı eğitim gibi olumlu olalım hayat dolu saygılı çocuklar yetiştirelim bu dünyada sevgi saygıya itiyacı var çokuklarımızın