bazen susmak gelir içinden susarsın bilirsin ki anlayanın yoktur kendin silersin göz yaşlarını içinde kıyametler koparken sağına soluna bakarsın tek başınasındır kimse yoktur çünkü kalabalıkta olsa seni anlayacak yoktur işte o zaman susmak kalır sana bir kenara çekilirsin düşünürsün nedenleri sıralarsın ardı ardına kafanda kurarsın her şeyi fark eden bir şey olmaz aslında hayat yine devam eder süre geldiği gibi dünya kuruldu kurulalı değişmeyen kuraldır bu kırmak istersin zincirleri kıramazsın esaret altında yaşamak kalır yalnızlığınla
şimdi gel de susma
bu düzende yok ki başka çaren bir kere yakana yapıştı mı yalnızlık vazgeçilmezin olur karanlık odanda dalar gidersin hayallere belki de sevmişsinidir birini anlatmak istemişsindir sevdiğini anlamamıştır seni yalnızlığa mahkum etmiştir çekip giderek hayatından kurduğun yuva hayalleri suya düşmüştür dört duvarda görürsün hep onu resmini çizersin boşluğa gözyaşları içinde bakarsın hayaline
şimdi gel de susma
sevdiklerin vardır canından can olan gelmezler yanına sanki yok muşun gibi yaşayarak bilmezler ki içinde özlem vardır hasret vardır kapının çalınmasını beklersin açtığında karşında görmek istersin işte bu anda yok gelmezler ya yıkılırsın viraneye dönüp tütmeyen bir ocak olursun külleri kalmış yeniden yanmasını istersin ama olmaz son közde düşmüştür yüreğine için için yanar yağmur olur akar gözyaşların sel olur
şimdi gel de susma
hep bir umut vardır içinde huzurlu mutlu sağlıklı bir yaşam için oda tükenmek üzeredir vakit gelip geçmekte ömür ün sonu gelmektedir yaş ilerleyip kemale ermiştir kapını çalan yok yüreğine giren yok özlemini hasretini bilen yok yokluklar içinde yaşamaktasın dört duvar odanda kapalıdır artık penceren güneş de girmez içine ve hep karanlıktır dünyan ışık yok ,güneş yok konuşacak kimse yok artık ömründe değeri yok der ve susarsın işte konuşsan da tek başınasın deli derler sana onun için
şimdi gel de susma sevginin olmadığı bu dünyada.