Şuphesizdir ki, onlar bizi kendi sırça köşklerinde sarıp sarmaladılar. Koruyup, kollayıp, sevdiler. İtaat etmemiz karşılığın da cennetleri vaad ettiler. Hiç bir eksiğimiz yoktu. öyle çok sevdiler ki, minnet duymamız için bize rica da bulunmadılar bile. Şart koştular. Mecburmuşuz gibi. Sanki biz o camdan köşklerde, o hastalıklı sevgi denizinde mutluymuşuz gibi. Yaramazlıklar yaptık, ağır suçlar, büyük günahlar işledik. Cezalandırdılar. Cennetlerinden mahrum bırakmakla tehdit ettiler. Lanetlenmekle, sevilmemekle korkuttular.
Şuphesizdir ki, biz kendi zindanlarımızı kendi içimiz de inşaa ettik. Onların cennetlerin de değildik.. Hiç olmadık..
Ve yine şüphesizdir ki, onlar bizi suç işlediğimiz için zindana attıklarını zannettiler. Bilmediler.. Biz zindanlarımızdan kurtulmak icin suçlar isledik.
Müthiş suçlar. Kusursuz suçlar...
Eeyy Havva! Anneemm..
Seni de salak sandılar iyi mi😏