insan zamanla ters
düz
ama asla stabil olmayan bir oranla yaşarken ömrünü
sırf güveni tesis etmek adına söz vermek
önce kendisiyle
sonra da dışa karşı ilan ettiği barışı sürdürmek için
yontar kendini
iradeye teslim ettiği kılıcıyla

az ama öz olan şeylerden mutlu olan
umduğu çok
bulduğu az olanlardır hayattan

bu yüzden söz vermek
ya da daha vahim olanı, yemin etmek
geleceği ipotek altına almak demekle eştir çok kere

insan
asgari 2
genelde 5 yıllık kalkınma planları dahilinde değişir
dönüşür başka başka şeylere

çünkü beden değildir sadece
ruhun da kimyası değişir
hayat denilen laboratuvar içinde

sizi söz vermeye ikna eden güzelliğe verdiğiniz sebebi bir kere alın karşıdan
şayet değişip
dönüşmüyorsa canavara
bilin ki söz zaten kesilmiştir
bir yeminin nişanına

yani demem o ki

üç günlük dünyayı dörde çıkarmanın yolları da var
ama her cennet
cehennemden geçer biraz

mesele sıratı doğru zamanda
sağlamca yerlere kurabilmekte..