✓ TEYZENİZ VARSA KORKMAYIN HAYATTAN. KORKMAYIN ÇÜNKÜ; TÜM KORKULARINIZI KOKUSUYLA YOK EDEN TEK VARLIKTIR ONLAR.! ✓

Aklımın ucundan geçmez dediğim ne kadar olumsuzluk varsa, geldi ve geçti şuncağız ömrümde. Gelip geçmeye de devam edecek sanırım son nefese kadar, öyle görünüyor...

Sert bir bakışıma değil dostum arkadaşım, aynalar bile şahitlik etmedi, edemedi çok şükür...

Hani o; sana taş atana sen gül at, sen ekmek uzat sözü kadar olmasa da, ona yakın, ona benzer bir gayret içinde nefes alarak, beyhude bir çaba ile terledi bugün yılların çizikleri yer etmiş olan alnım..

"İyi de taşlandım hani doğruyu söylemek gerekirse yaşlandım dediğim bu zamana kadar."

Fakat bu duruma da hani o eskilerin hiç eskimeyen sözü varya, heh işte o; "meyve veren ağaç taşlanır" sözü ile; kimi zaman hoş görerek, kimi zaman boş vererek ve kimi zaman da tebessüm ederek karşılık verdim..

Aklımın ucundan geçmez dediğim ve yüreğimi delik deşik eden ne varsa, gözlerimin önünden santim santim geldi ve geçti velhasıl bugün yeniden. Geçti ve şöyle söyletti;

"Sabretmekle azmetmenin kardeş kadar yakın olduğunu, ve’fakat birbirlerine zerre kadar benzer yanlarının olmadığını da bu süreçte öğretti bana hayat."

Ve ben bugünün sonunda;
Gözlerimin önüne gelip geçenler arasından, şu fani dünyadan "an" kadar erken göçüp gideceği aklımın ucundan dahi geçmezdi dediğim; bir onun, teyzeciğimin bakışlarını ve sesini özlüyorum derken ıslandı kirpiklerim.!

Islandı çünkü; Anama dahi anlatamayacak olduklarımı bir bakışımdan anlayan ve anlat demeden eksiksiz bir bir anlattırandı o. Anlattıkça da anam kadar içten, anam gibi boncuk boncuk ağlarken, nasihatler verirdi aciz samimiyetime kocaman yüreği ile mübarek.

Ne bileyim işte sadece aklımdan değil, gözümün önünden de geçti rahmetli teyzeciğim. Özledim.....

Ramak Kaldı / (Samim İĞDE)