Hastasın doktora gidiyorsun. Doktor sana bir ilaç yazıyor. İlacın bittiğinde yenilemek için tekrar doktora gidiyorsun, doktor reçeteni yazıyor. Eczaneye varınca iş değişiyor. Evde ilacın var ben bunu giremem.
Devreye giriyorsun evde bu akşam kullanacak 1er tane ilacım var. Yarın sabah uyandığımda kullanacak ilacım yok diyorsun. Eczacı düşünüyor…
Şimdi siz diyeceksiniz ki yarın gel ilacı al diyeceksiniz. Birincisi sabah kahvaltıdan sonra kullanılacak bir ilaç sabah alınıp atılması şehirde yaşıyor olsanız bile imkânsız. Eğer İl merkezine 150 km İlçe merkezine 30 bilemedin 90 km uzakta bir yerde yaşıyorsanız artık imkânları zorluyorsunuz demektir. Sadece ilaç almak için il yada İlçeye gitmek zorundasınız.
Benzin fiyatı 6,17 kuruş ve motorin fiyatı 5,78 kuruş olduğunu için eğer kendi arabanızla gelseniz sadece bir 7 – 8 saat sonra ilacı alır olman nedeniyle milli gelir israfı ve zaman israfıdır. Ayrıca gariban vatandaşın bütçesine ağır gelir. Bu olayın muhatabı yaşlı birisi ise işler iyice sarpa sarıyor.

Bu ilacın saatlik bile aksatılmaması gereken bir ilaç olduğunu düşünürseniz, bu uygulamanın doğru bir uygulama olmadığını idrak etmemiz gerekir. Yani insan hayatının kaybedilmesine bile sebep olabilir. Sürekli kullanılması gereken bir ilaç ise 3 - 4 gün önceden isterse ilacını alabiliyor olması gerekir.

Sigortalısın. Primlerini geciktirmeden yatırıyorsun. Muayyene ücreti, Reçete ücreti ve ilaç katkı payı derken nerede ise o ilacı satın almış kadar para ödüyorsun. Bu seferde içine bir kuşku düşüyor acaba bu eczacı beni kandırıyor mu?