Yağmur ve ben....

Dışarda saatlerdir yağmur yağıyor...
Bazen yavaşlıyor,ama dinmeden sağnağa çeviriyor...
Tıpkı sana olan özlemim gibi...
Saat geceyarısını çoktan geçti,
Uyuyamıyorum artık,bugün yağmur bana yarenlik ediyor...
Kahvemi ve sigaramı aldım bahçedeyim,
Düşen her damlada sen varsın...
Seni sensiz yaşadığım,günlerden biri,
Tek farkı bardaktan boşanırcasına yağan yağmur....
Bilirsin ben yağmuru çok severim,yağmurda toprağın o güzel kokusunu,
Şu an sanki senin kokun ciğerlerime çektiğim...
Yağmurdan ıslanmış kediler gelmiş bahçeye,
Sığınacak kuru bir yer bulmanın sevinci gözlerinde bakıyorlar....
Söyle uzaktaki özlenen,ben bu özlem sağnaklarında kime sığınayım?
Artık yokluğun dayanılmaz oldu,hani gelecektin?
Dindirecektin yüreğimdeki bu özlem yağmurlarını...
Biliyorum bu yazdıklarımı okuyorsun,sakın sana sitem ettiğimi düşünme...
Ben senin imkansızlığını bile bile sevdim,bizimkisi belkide hani derler ya,
Olmayacak duaya amin demek gibi bir şey...
Kimbilir belki birgün bu sağnak yağmurlar seni bana getirir,
O gün gelecek mi? bilmiyorum...
Sadece kuru toprağın yağmura olan özlemi gibi,
Benim sana duyduğum özlem,düşen her damlayla sel olup çoğalıyor her geçen gün...
Herkesin ne kadar güçlü dediği ben,artık yoruldum...
Dışarda bardaktan boşanırcasına yağmur yağıyor,
Fonda yağmura eşlik eden müzik,gecenin karanlığında yankılanıyor...
’’Yeterki gel bana senede bir gün...’’
İnsan yaşamadan bazı şeyleri anlamazmış,bu şarkıyı dinlerken eskiden
Senede bir gün’e nasıl razı olur insan,bu nasıl sevgi derdim...
Şimdi şarkıyı yazanı anlayabiliyorum,insan çok severse eğer,
Sevdiğini bir gün bile görebilmeye razı oluyor....
Dışarda yağmur yağıyor ve ben senin özlem yağmurlarında,
Islanıyorum!!!

ADA (03:05...15.10.2008)