Herşey mekan ve zaman değiştiriyor
Duygular düşünceler değişiyor
İnsanlar dört yüz bin nebat hayvanlar
Canlılar haşr ve neşrediliyor
Değişmeyen birşey yok şu kainatta.
Benim sana olan duygularım hep yerinde sayıyor
Ne kadar zorlasam olmuyor
Nasıl çözsem, bu çıkmazdan nasıl çıksam diye
Bütün kapıları çaldım bütün beşere müracaat ettim.
Açılmayan kapıları açmayı denedim.
Biliyorum içimdeki yangını söndürecek bu düğümü çözecek
Bütün perdeleri aralayacak asay yüreğimde
Uzağa gitmeye gerek yok
Yüreğim yangın yeri
Kimilerine göre madde olarak yakınımda mana olarak
O kadar uzağımda ki!!!!
Ah bir o kulvara girebilsem ayağıma takılan çakıl taşlarını ötelesem
Gitsem beni bekleyen gerçek adresime tefekkür menzillerini geçsem
Cebrail’in bile "Bir adım daha atsam yanarım kavrulurum "dediği
Fakat ben istersem O’nun istediği inkişaf ı gerceklestirirsem geçmeyecegim menzil
Girmeyeceğim mekan muhatap olmayacağım bir varlık bile olmayacağı
Seninle aracısız konuşacagım Cemalini perdesiz göreceğim bütün yangınlarımı söndürecek menzile ulaşacağım
Ama yeterki benim içime kendi ruhundan bir cesaret üfle.Bİr cesaret ki benim insanlığa göre küçük yüreğime göre büyük fırtınalı dağdağalı dünyama ben bile girememisken o kulvarı başkalarının girmesini keşfetmesını ilaç olmasını istiyorum
Gireyim ve kesfedeyim ona göre yol alayım şu kısacık dünyada
Ama aslında bütün sır bende anahtar benim ilaç benim yol benim yolcu benim
Ah bir anlayabilsem idrak sınırlarımı aşsam öyle sırlara muvaffak olacak ki bu CAN
Takılı kaldım kaplumbağa misali yol alıyorum sepepler perdelemiş bütün gerçeği ben KENDİ GERÇEĞİMİ bulmaya çalışırken dar düşünceler dar görüşler .....