Ne işimiz var bu hayatta?İsteyerek mi doğduk ki isteyerek öleceğiz?Neden var sanki bu dünya?Sonu belli filmin figüranı ya da başrol oyuncusu muyuz?Oldu olmadı,doldu dolmadı derken yaşayıp gidiyoruz.
Evren yok beş milyar yaşında,yok on milyar yaşında ne fark eder.Yaşayacağımız en fazla yüz, yüz yirmi bilemedin yüzeli yıl.Dünyanın yaşına göre ne kadar kısa değil mi?Bu kısa hayatımız satranç oyunu gibi. Kimimiz şah,kimimiz vezir kimimiz piyon.Ancak oyun bitince bütün taşlar kutuya konuyor.
İnsanların bir çoğu hayatın ne kadar kısa olduğunun farkında.Ancak insanda sonsuz yaşam umudu hiç bitmemekte.Her toplum farklı şekilde sonsuz yaşam umudunu sürdürürken farklı inanışlar düşünceler görülmektedir.Bir çoğu dini inanışlara dayalı olan sonsuz yaşam umudu nerede ise insanlık tarihiyle eşdeğer.Pamukkale de gezerken arka tarafında bulunan tarihi eserlerde taşlara oyulmuş kapaklı kral mezarlarında,piramitlerde mumyalanmış insanları görünce bu sonsuz var olmak duygusu olduğunu hissettim.Çeşitli destanlarda anlatılan lokman hekim in ölümsüzlük otu hep bu arayıştan değil midir.Günümüzde eksi iki yüz atmış derecede kendilerini donduranların amacı nedir?Reenkarnasyon ile ölen insanların kendisini defalarca dünyaya döndürme inancı nasıl anlaşılmalıdır?Dinlerin ahiret inancı sonsuz yaşama açılan pencere değil midir? Ölümsüz eser bıraktı denir bazıları için.Oysa ölümlü insandan ölümsüz eser çıkar mı?Belki mecazi anlam olabilir,ancak gerçekte mümkün müdür?
Sonlu hayatımızda sonsuzluk duygusu nasıl oluşmakta?Bu sonlu hayatımıza sonsuzluk sığmamaktadır.Sanki evrenin sınırlarını biliyormuşuz gibi.
Hayatımız fizik diliyle kuantum mekaniği,kaos kuramı kombinasyonunun açtığı özgürlük alanı ile şekillenmektedir.Determinizmin sınırları sonsuz olasılıklarla genişlemektedir.Hayatın,bilincin ne olduğu,ne olmadığının hala ortak tanımını yapamayan insan zihni fiziği ve metafiziği zorlamaya devam edecek elbette.
İnsanlar sonsuz yaşam duygusu ile mutlu oluyorsa bu hayatta,bilimin biyolojik yapımızı öldürüp sonsuz yaşamı bitirmesinin ne faydası olabilir mutluluğumuza?
Aşkın pazarında cânlar satılır.
Satarım cânımı alan bulunmaz.
Yûnus öldü diye salâ verirler.
Ölen hayvan imiş âşıklar ölmez.YUNUS EMRE
Aşkın sonsuzluğunda yaşamak dileğiyle…