bir yerden sonra yol bitiyor
aynı yerin dış kapısında

sonra anlıyorsun
dünyanın ve yol dahil üzerindeki her şeyin yuvarlak olduğunu

mantıken geri dönmenin de aynı kapıya varacağını bilince
bu defa kapıyı farklı elle açmanın işe yarar tarafını sorguluyorsun
ya da aynı manzaraya başka gözle bakımanın
adımları uzatmanın veya kısaltmanın neyi değiştireceğine varıncaya kadar bir sürü içsel muhasebe

aynı oyobüsle
aynı yolculuğa yeniden çıkmak gibi

ister biletli
ister biletsiz

ama bu defa öncesinden farklı olsun diye otobüsün sağında değil de solunda seyahat etmek
daha evvelce görmediğin farklı manzaralara bakmanın kayda değer makul sebebi oluşuna
kabiliyeti yüksek bir ikna oluyor içinde

insan
kendisi dışında değişenin olmadığını görünce
kendi değişimini tetikleyecek gerçekçi sebepler arıyor

bulduğunda başına taç
ayağına yol örüyor

hayat sandığımızdan da çok uzun aslında
ama her yolun
kısa yol tuşunu keşfetmek
zamandan tasarruf etmekle eş değer

hele ki dünya yuvarlak
uzay da sonsuz madem

ee sonuç

ne bileyim ne işte

kafam kazan gibi zaten

bir de bahar çarpıp çarpıp dururken..