Hayatı sorgulamaya başladım sinirlerle ve streslerle... biraz sorgu tekniği geliştirmek lazım çünkü ben anlamıyorum. Anlatamıyorum da. Zor gelir ya insana kendisi işte ben de öyle. Kendimi zorluyorum bir şeylere hep. Sor olan inanın ki hayatın kendisi değil sanırım. Yani en azından bir tek bunu anladım yek başıma. İnsanlar senden bir şeyler bekliyordur mutlaka yani senden de. Ama bir kapasite ne bileyim bir güç sorgusu olmalı. Gücümün günden güne azaldığını hissediyorum. Kapasitede sorun yok. İnsanlar hep insanlar. Tamam ben de suçsuzum demiyorum. Suç bende de var. Sütten çıkmış ak kaşık değilim ben de. Hayatımın bir bölümünde dedim evet ben günahımı çekiyorum. Ama ya rabbi bu da ne bitmez günahmış. Bir türlü bitmedi cezası. Hani ne yapmış olabilirim diye düşünüyorum en büyük günahın kalp kırmak olduğuna da inanıyorum. E ben kalp de kırmadım. Kim hayatıma girdiyse ben kimin hayatına dahil oldum hepsi hepsi hakkımda kötü düşünmezdi. Hatta belki bi çoğu ben çıktığımda hayatlarından mutlu bile oldu bence. Ama işte üzmek yok kırmak hatta aldatmak... Yakışmaz. Hatta aldatıldığımı bildiğim insanlara bile birebir zarar vermedim. Onlar bilmediler beni. Çünkü bilmesinler ceza kesmeyi sevdiğimi. Belirteyim şunu da cezanın bile dozu vardır. Aşırıya kaçmamalı. Öyle der peygamber. Ben demem. Yani ben demedim. Sadece hatırlayıp ona göre davrandım. Ben peygamber değilim demiştim bir keresinde sabır edemem onlar kadar. Merhamet gösteremem onlar kadar. Onlar başka insanlar. Bizden ama bizden farklı. Biz değiştik. İnsanlar değişti diye. Onlara özenmedik. Üzülmekten yorulduk. Buydu derdimiz. Hala merhamet ön planda. Sabır zaten... o da olmasaydı... Ödül, alkış derdinde olarak da yapmadım. Ben yaşamak bu dedim. İnsan olmak buydu benim için. Sonra sevdim. Sevgi de şarttı. Ağzıma sıçıldı. Hani öyle değil böyle bak diyerek masum da göründüler. Zor-du. Atlattım sonra sevdiğime sustum. Tüm dünya sorguladı sanki ne bol yedin sen diye. Bilmiyorum. Vallahi ben de bilmiyorum. Ama yaptım. Ee önceki hayatıma girenler (sevdim-sevgilim demedim belirteyim) bana yaptıklarınız yine mi ben ödeyeceğim. Yine mi? Dikkat! Tekrarlıyorum yine mi? İşte sizin bana ettiklerinizle benim sevgim sorgulanıyor. İnsanlar bu kadar umarsız. Ben ettim siz etmeyin. Konu nereden nereye geldi... devam edersem nereye gider kim bilir ? Anlatacaklarım bu kadar. Suçum varsa buralardayım ben.