Hepimiz insan niyetine insan gibi İnsan doğduk
Amenna; insanca yaşamaya çalıştık yaşadığimiz sürece ama
Ama insan olarak ölebilecekmiyiz!!
İşte O şuan Muamma.!!
Bizim gençlik yıllarımızda iğne kalemi, iplikler boyası olurdu dinlendiğimiz hallerin.tuvale yerine kanefçelere işlenirdi ilmek ilmek her söz her duygu
Hayat öyle birşeydi ki, umduğumuzdan az kaldırabileceğimizden fazla oldu zaman zaman.Bazen beklenen,bazen de
özlenen bir yüzlerde ...
Ben yaşadığım sürede başkalarının düşüncelerine göre hareket edmedim,
Kendi düşüncelerim yerini bulsun dinlenilen kulaklarada anlamli kalsın diye.
ilimek ilmek işlernir ken günler takvim yapraklarına kimi zaman kırılan hayaller ve hiç gelmeyecek olanlar için
o ip, o delikten gecirilirdi kanefçelere ilmek ilmek islenirken ,nakış niyetine sevda saygı değer kendi dilinde,
kısaca bir şeyi çok istemeden önce hak etmemiz gerekliliğine inanarak büyüdük yada büyütükdük Işte ....
Bu yüzden çabalamaktan hiç vazgeçmedik ve sahip olduklarımızın kıymetini ve önemini hiç unutmadık unutturmadık unutmayacagız her biri ayrı bir değer hayatımıza giren yada çıkan insanların .
el emeği göz nuru dedik eşegin hatırı yoksa bile sahibihinin hatırı var dedik goz nuruna deger bilinmez demedik verilen mendili sakladik üstelik yıllarca en mahrem kuytu köşelerimizde gel görki iyilikte kötülükte unutmadı bizde....
Arada açıip , uzaklara daldık.
Kiminin tebessümü oldu, kiminin gözyaşı.
Ama an an yaşattı aynı hazda ,,,,
Hey hat her haliyle güzelmiş o zamanlar. kiymete değer
Çünkü; her şimdi daha iyi anliyorum her sey sahiydi. gerçeki yıllara yaşanmişlikler inat ya şimdi ise her sey yapmacik ne tarafa donsen tualler bile delik deşik iğne izi acıtsada tekrarı yokmuş bazı şeylerin,
... Geçen gün gibi,Harcanmış bir ömür gibi.
Güzel şeyler bırakmak gerekirmiş arkada.bizim yaşadıgımız ğibi
... Sevgi gibi, tebessüm gibi,
Ve düşününce geçmişi, hamd olsun... "Çok şükür" demek gibi_!...