Hayatımda gerçekleşen bütün kötü gelişmeleri senin yanımda olmamana bağlıyorum.
Buralarda hiç deniz olmamış şimdiye kadar , dört tarafı yüksek karlı dağlarla çevrilmiş. Tanrı buralara deniz koymayı unutmuş sanki, bana sorsalar koymak istememiştir derim , hem senle benim ayrı olduğumuz yerde deniz mi olurmuş yahu!
Dağlardaki kar eriyince deniz olacak diye düşünürdüm herzaman ve renkli gözlülerin dünyayı farklı gördüklerini, sen gelmedin ki neden şaşırıyorsun çocukların bir misket için ölesiye kavga ettiklerine
Giderken, avuçlarımın arasında kardan bir kalp yapmıştım sana verebilmek için; şu an eriyor avuçlarımda, hem ne demişti ilk okul öğretmenimiz ‘’damlaya damlaya göl olur’’ belki bu yüzden gelmedin; keşke damlaya damlaya deniz olsaydı… Keşke öğretmenler yeniden her şeyi biliyor olsalardı ve keşke yeniden mutlu olsaydılar Türküm! diyenler…
Şimdilerde bütün çocuklar bana bakıyor, ağzımdan çıkan kelimelere
bir ‘’geldi’’ desem.
Çocuklar arasındaki misket kavgası bitecek sanki…