YALAN GÜLÜŞLER,ACILARIN
SAKLI OLDUĞU BİR
MASKEDİR.

Bilemezsin yaşamadan gülüşlerin sahteliğini.

Bir gecenin karanlığında güneş çıkması gibidir yalan gülüşler. Gece karanlıktır lakin önünüzü görmek için aydınlık gerekir. Zordur zifiri karanlıkta aydınlık olmak. Yardımcı olmak istersin çevrendeki insanlara karanlıktan çıkartmak önlerini görebilmeleri için aydınlık olmak zorunda hissedersin kendini. Işık olursun zifiri karanlığın içinde kaybolan sevdiklerine. Yol gösterirsin ne yapmaları gerektiği hakkında. Kimse bilmez aslında senin de bir ışığa ihtiyacının olduğunu. Zordur işte kendinde olmayan bir şeyi başkasına sunmak. Sahte gülüşler deriz biz durumun adına. Kendin kaybolmuşsundur aslında o zifiri karanlıkta, belli etmezsin. Sevdiklerin üzülmesin diye içine atarsın göz yaşlarını, dertlerini. Belli etmezsin içinde ağlayan bir ruhun olduğunu. Gülersin insanları mutlu etmek için, paramparça olmuş ruhun varken bile gülersin üzülmesinler diye. En zoru da budur. İçinde kıyametler kopar depremler olur sarsıntılar başlar yine de belli etmezsin yanında olanlara. İyi misin diye sordukların da iyiyim demek çıkmaz azından aslında ama iyiyim dersin merak edip üzülmemeleri için, dilini zorlar iyiyim demek.
Ağlarken gülersin sorduklarında mutluluktan o göz yaşlarım dersin, yalan. Yüreğini sıyırmıştır bazı sözler insanlar.
En zor zamanların da bile gülmen gerekir, insanları üzmemek için.
İçinde bir kara kutu vardır, acılarını göz yaşlarını kırık parçalarını kısaca ölmüş bir ruh vardır o kara kutunun içinde.
Acıların kırılmış parçaların zorlarlar kutuyu açmak için sen de tam tersine kilit değiştirirsin sürekli çıkmasınlar o kara kutunun içine sakladığın sayfalar dökülmesinler diye zorlarsın kutuyu.
İşte sen yüreği böylesine sağlam bir insansındır da sessiz kalırsın o kutunun içinde ki sayfalara.
Şimdi anladın mı ? Yalan gülüşlerin altında nasıl bir savaşın başladığını.



“Depremi yaşasanız da belli
etmezsiniz,
Size ışık olan insanlara.”