Medcezirler olmalı her insanın içinde.Sözünü dinlemeli yüreğin,
Gel dediğinde gelmeli,git dediğinde gitmeli.
Postişli yalanlarına inanmamalı hayatın.Fondetenli yüzüne aşık olmamalı her kadının
Güneşin bile ruhuna inmeli.Yağmurdan sonra doğduysa sıcaklığına kapılmamalı.
Arada bir saate bakmalı,hiç zaman kaybetmemeli,papatyaları koklamalı.


Saklamalı bazen salkım saçak hayalleri asonsör boşluğunda.Bazen kaçmalı karanlıktan
mum yakmalı.bazense karanlığın orta yerine saklanmalı.
Aklanmalı tüm suçlardan,bir çift gözün hapsinden kurtulmalı.Aşkta beraat etmeli.
Keraat vaktini beklemeli bir avuç içi kalbin.Kesmeli tüm uçurtmaların ipini,
Hazerfan çelebi gibi uçmalı bazen.



Yürümeli eski arnavut taşlı kaldırımlarda.Pierlelotiye çıkmalı,Halice şöyle bir bakmalı.
Bir sigaraya sadece bir kibrit çakmalı.Beceremediysen ilkinde yakmayı,ısrar etmemeli ikincisinde. O sigarayı kaldırıp atmalı.Geçmişle geleceğin arasına salıncak kurmalı,Rüzgardan medet beklememeli,kendi çabalarınla sallanmalı.


Başın dik durmalı arkadaş,dik durmalı.Her şeye kadın gibi ağlamamalı.Everest kadar yüksek olmalı umutların.Eyfelle sınırlı kalmamalı.Bamteline dokunmalı kederin,
Kulak vermeli önce sesine. Sonra acıların ağzını bağlamalı.İşkence çektirmeli özlemlere,
Güçlü olmalı herşeyden önce,güçlü olmalı.Tuz basabilmeli sıcak yaranın üstüne.
Hekime gitmemeli bir kurşun yarası için,bu hayatta kendi hekimin kendin olmalı.


Diyeceğim;bir yol çizmeli kendine.güllerde olmalı o yolda,dikenlerde.Kalanlarda,yitenlerde.Sevenlerde,nefret edenlerde,ama senin olmalı o yol sadece senin,bilsende sonunu bilmesende.Yokuşlarda susasanda,inişlerde akınsanda,o yola baş koymalı.Ve kimseden işaret beklemeden koşmalı arkadaş koşmalı.....