6
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
752
Okunma
bir yerden sonra yol bitip
balçığa dönüyor asfalt
güneş batıyor
karanlıkta kayboluyor gölgeler
önce ayaklarını kaybediyorsun
sonra dermanını
gözler ışığı yitirince
kulakların daha çok hassaslaşıyor sese karşı
eller daha muhtaç
soğumuş da olsa
güven duyduğu emin bir elin tutuşuna
bir yerden sonra
son denilen yerde veriyorsun soluğu
kalbin duruyor
gözlerinin önünde ateşe uyan su perisinin nasıl da küle döndüğünü görüp
ardına bakıyorsun
başı görünmeyen ufkun onca yürünmüş yolunda
kendini arıyorsun
bir yerden sonra
başka bir yolun eşiğini göz yordamıyla arayan kalbin
hükmedecek el arıyor
yok olan kollarına aldırmadan
adım atma telaşı sarıyor
kırık dizlerinde
bir yerin sonuna geldiğinde
yok olan o son
yutuyor varlığı
kendisiyle birlikte..
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz