Şimdi bunu okuyan diyecek ki "baya saçmalamışsın." evet kabul ediyorum başlamadan saçmalayacağım.Genelde hep saçmalarım ben. He az falan da değil farklı çeşitleri de var benim saçmalamalarımın...mesela daranışlarımda mesela sözlerimde ve hatta bakışlarımda bile saçmalık tohumları yatar. Tabi ki bu "saçmalık" kavramı aslında kişiseldir. Davranışsal değil. Yani bir dayanağı bir tutarlılığı yoktur. Benim sıkıntım her hareketimi saçma bulan insanların varlığı etrafımda(yavaş yavaş müdahale ediyorum ona da) sürekli anlamıyorlar. Anlaşılmamak ne kadar zor bir durum bilir misiniz? Kimsenin anlamamasını, duymamasını sesinizi... Ben o yüzden insanları incelemeyi öğrendim. Şimdi sosyolojik tespitler yapmayacağım. O konunun uzmanları var zaten ama uyarayım insanları sosyoloji değil insanlar dışlar. Kısaca siz dışlayın eğer dışlanmadıysanız; dışlananlar zaten birbirine sahip çıkacak,çıkarlar da. İnanın bana onlar arasındaki bağ toplumun hiçbir kesiminde yoktur. Onlar birbirlerini tanımasa da akıllarından geçenleri dile dökmelerine gerek yoktur kendi aralarında. Ben de dışlanmış sayılırım bir bakıma. Bakmayın çevremin-çevrenizin geniş olduğunda sizi sayılar anlamaz ki. Kelimeler anlar. O yüzden bu yazıları okuyorsunuz ya. Kıyıcı bir toplumdan kitabın kelamın kıyısına sığındınız siz de. Kelimeler sizi anlar ya ben de o yüzden bu kelimeleri kullandım. Sizi anladığımı az çok hissedebilesiniz diye. Sakın kişilere güvenmeyin siz de içten gelen kelimelere bakın. Onlar ki yüreğin sıcaklığıyla ısınmış evlerdir. Tabi ki ev kadar evin sahibi de önemli. Umarım en sevdiğiniz evin sahibi o sıcacık evini size açıyordur. Açılmadıktan sonra o kapı özgürlüğün adını mı anacaksınız. Şimdi soru sırası cevabı içinizden verin... O evin içi mi hapishane olur açılmayan kapının dışı mı? Evin içi açıksa size ne mutlu... Nice zamanlar dilerim size. Kapıdaysanız yalnız değilsiniz anlaşılmayanlar ordusu sizinle... O ordudan bu konuyu açabilen birinden selamlar efendim...