Vakitlerden bir eylül akşamı
Yüzümde en sahici gülümseme belirir bir anda.Bir mucize...
Yüzünü güldürmeye yeten.Öyle bir geliş.Bir anda sevmeye başladım sanki yıllardır yanımda gibi...Ben tüm ilklerimin başlangıcı ilan ettim o günü milat saydım...
Sonra bana öyle bir baktı ki öyle sevdi ki.Bütün kuşlarım o istedikleri gökyüzüne kavuşmuş gibi.Deniz kenarına oturup maviliği seyreder gibi...
Gülümsemesi...
Bir çocuğun gülüşü kadar masum
Kokusu
Dünyadaki en güzel kokulardan bile güzel
Yüzü elleri saçları...
O en güzel parmak çıkıntılarına sahip olan
En güzel sese sahip olan
Dünyanın en mükemmel şarkısını bulmuşum gibi.Bazen sesine sarılmak istiyorum.Öpmek sesini..
O benim en derin kuyularımda akseden..
Bazen bir baba gibi...Öyle sahiplenici öyle güzel ki.Geç bulduğum yürek çarpıntım sen hep bana öyle bak öyle gül.Ben o masumluğunun ardında olayım hep sana bakınca açsın dünyadaki tüm çiçekler kışın...Bir yağmur gibi önce yağıp sakinlik veren sonra kokusu güzel olan tüm berraklığıyla üstüne yağıp seni mutlu eden gökyüzüne kafanı kaldırdığında sevindiren...Tüm güzel yollara çıkaran tüm manzaraları seyrettiren...En güzel nasip belki..En güzel şükür..En güzel dua.Bu bir rüyaysa eğer beni hiç uyandırmasınlar..Ben hep seni görüp görüp mutlu olayım.Icimi aydınlatsın bakışların güneşim de ayım da sen ol..Öyle parlak öyle güzel.
Seni seviyorum