Bilsinler, Ben De Bileyim


Hummalı bir iş ve ortamda, hummalı çalışan hummacılar, memleketin hummasına ve hummalılara kurban oldular.
Hummalı, hummalı, çalıştığını düşünenler ya da hummalı çalışanları kıskananlar bilsin/bilsinler.

Her gül açtığın da, sanma ki yaz olur.
Her söylediğim söz, inan ki az olur.
Söylediğim türkü, hep sana caz olur.
Hadi hadi yürü, tıraşın görelim.

Bir türlü işin içinden çıkamıyorum.
Ben çalışıyorum, yerime başkaları yiyor.
Ben oturuyorum, yerime başkaları geziyor.
Ben duruyorum, yerime başkaları yürüyor.
Ben düşünüyorum, yerime başkaları uyguluyor.
Ben susuyorum, yerime başkaları konuşuyor.
Ben ağlıyorum, yerime başkaları gülüyor.
Ben sustukça, herkes üstüme gelip, vuruyor.
Karnın aç mı, tok mu, kimse sormuyor.
Herkes senden alıyor, kimse sana vermiyor.
…
Söyler misiniz?
Ben kimim?
Ben neyim?
Ben neredeyim?
Ben de bileyim!

Meğerse sevilen ben değilmişim.
Sevdikleri, boyum, endamım,
Sevdikleri, sözlerim, sohbetim,
Sevdikleri, param, pulum,
Sevdikleri, mevkiim makamım, pozisyonum,
Sevdikleri, hatım, yatım, katım,
Sevdikleri, teslimiyetim, şartsız biatim,
Şimdi, ben bunların neresindeyim?
Demek ki hiç kimse beni sevmemiş.
Bilmezler ki, bu benim kıyametim.

Ay, vay, diye diye, ay muhabbeti.
Bazen kötü, bayan bay muhabbeti.

Kerim BAYDAK
[email protected]