nerelerdesin ey sevgili? nedir bu kadar uzaklaştıran . düşündükçe içinden çıkmadığım bu karmaşaya neden sen de katkı sağlıyorsun yapabileceğin bunun çok daha üzerindeyken.neydi yaşadığımız.paylaşılanlar çok mu önemsizdi de dost olabildik.hem severken dost olabilme çabası niyedir? sevmeye layık değilmidir ki yürekler.bir dostluk çatısına gizlenmektedir tüm duygular ve hatta yaşanılanlar.elmas değerinde tüm paylaşımlar.benim gücüm tükenmekte.ben erimekteyim ve sen bundan habersizsin.bilsen ne değişecek .dostluk zincirleri var ya sımsıkı onlar mı güçlendirecek dersin.sevgidir gücümün kaynağı senin sevgindir.senden uzak durmakta buldum çareyi biliyor musun? sesini her duydukça gelen günüm ağrılı yüreğim dapdar sıkıntılı oluyor.oysa ki ben becerebiliyorum yalancı anlarla ayakta kalabilmeyi.gerek var mı ayakta iken yeniden yıkılmaya.yeniden darmadağın altüst olmaya .özlemine dayanamamaya gerek var mı?yıllardır gizlenen koca çınar ne kadar da başın yukarıda gökyüzüne yakın .biliyormusun toprak seni besliyor senin toprağın benim. seni içimde varetme düşüncem beni beslerken bende seni besliyorum .bunu biliyorum .sevildiğini bilmek kimin hoşuna gitmez ? dost diyebildiğin can diyebildiğin bir bebek gibi sevildiğin insan veriyorsa bu daha da memnuniyet vericidir. tarih tekerrüre açıkmış.yaşattıklarımı yaşıyorum .acıları anlıyor iç<geçiriyorum.herşeye rağmen sevdiğimsin ben senden vazgeçemiyorum.