Dün eşimin rutin kontrolleri için hastanedeydik. Kayıt memurunun tahmini yaşı 45-50 ya var, ya daha fazlaydı. Bana "Anneciğim şöyle bekleyin, doktor çağırınca sizi içeri alacağız." demeseydi, yaş tahminininde bulunmayacaktım.
"Ben sizin anneniz yaşında mıyım?" diyecektim, sözcüklerimi dudaklarımın içine sıkıca tutuşturdum.
Eh, ne yapalım? Boynumuz kıldan inceydi. Doktoru bekleyecektik. Kayıt memurunun nereden annesi oluyorsam, o an sineye çektim tabi, "Anneciğim," sözlerini...
Bekleme salonundaki kırmızı koltuklara geçip oturduk. İçerisi çok sıcaktı. Bir de kış güneşi, camdan içeri cayır cayır yansımaktaydı. Allahım bu ne sıcak ortamdı! Sanki saunadaydık. Bir de havasızdı içerisi, sormayın hiç!
Güya üniversite hastanesiydi.
Yok yok tam SS Kampı desek daha doğru bir tanım olurdu.
Neyse efendim!
Bende başımı eşimin omzuna dayamıştım. Malum saat 06:00 dan beri yollardaydık.
Hastaneye tam 08:30’da varabildik.
Saat 10:00’daki randevumuza hala gelen giden olmamıştı. Arada bir eşimle kalkıp memura soruyor, yeniden yerimize geçip oturuyorduk. Nihayet doktor 2 saat sonra gelmişti.
Acaba biz 30 dk geç gelsek, muayene eder miydi bizi?
Neyse, dedim ya az önce boynumuzu incecik yaptık.
İçeri alındık.
Doktor 50-55 yaşlarında ya var ya yoktu. Bana hafiften gülümsedi:
"Söyle teyzeciğim neyi vardı hastamızın?" dedi.
Hoppala!
Hastane ile ne çabuk da kaynaşmış, akraba olmuştuk!
Kimi bana ANNE derken kimileri de TEYZE diyordu!
Acaba yeni yaşıma alışamamış mıydım ki?
Eşime durumu anlatınca;
"Sana yine Anne ve Teyze diyorlar. Ya sakalımın rengine bakıp bana hitaplarını bir duysan, ne düşünürsün acaba!"
Eşime gülümsedim:
"Sana ne diyorlar?"
"Dede!"
Bir kahkaha koyvermişim ki sormayın!
Hastanedeki acılı buruşuk yüzler o anda bize çevrilmişti!
Dede ha!
İyiydik!
Yakında aynı yaşlardaki kişiler bana "NİNE" derseler, hiç şaşırmayayım bari. Belki de onlar da yaşlandıklarını farketmiyorlardı.
Kimbilir, belki de bizler de aynalardan oldukça uzak kalmışız demek ki!
Alışmalıyız 50 ve 60’lı yaşlarımıza...

Sağlıklı, Mutlu bir yıl geçirmeniz dileği ile...

Emine Pişiren-Kocaeli