1.
Çorlu’ nun istediği, ne bir üstad, ne de bir öğreticiydi. Zamanı dolduran bir eğleticiydi aradığı, anladı ve vazgeçti.

2.
Avni, marjinal bir ’parya’ idi, gönüldaş diye seçilmesine katiyyen katlanılamazdı. Seçen bedel öderdi.

3.
Simeranya ufukta bir yerde, ama simge olarak dahi dört köşe. Oysa Çorlu, kendi ufkundan bihaber... Bilgisi, kültürü tamam. Fazlası ya dirsek yer, ya tekme...

4.
Benim derdim; ömür törpümü yavaşlatıp can acımı hafifletmek, o kadar.

5.
Kasabalılar şehre çıktıklarında kolsuz giyerler.

6.
’Zaman sen duruyorsun, zaman sen geriye gidiyorsun. Zaman, sen benim gamıma oynaş olmayı marifet sayıyorsun’
(Ayla Kutlu - Islak Güneş)
ya da

’Hiç düşünde bir dağın tepesinden yuvarlanır gibi oldun mu..? Şimdi ben gerçekten düşüyorum.’
(Dostoyevski - Karamazov Kardeşler)

7.
Çorlu’ nun ufkunda kalmaya razı olmak bile katlanılması çok zor bir eziyet...

8.
Şiirlerim mahremimdir, taslaklarım anadan üryanlığım, kendimi şair addederim.

9.
Ömrünün son çeyreğini kemirmeye başlayan bir adam için azıcık katık dileği çok mu yüzsüzlük oldu?