yalnızlık hepimizin oldugu gibi biz şairlerinde yazarlarında en derin sıgınagı olmuştur herzaman.nedeni yalnızken insan daha bir kendisi oluyor kendi benligini buluyor ve duygularını dökmeyi başarabiliyor.bende genelde geceyi severim yazmak düşünmek ve kendimle başbaşa olabilmek için.gece ve yalnılık benim en sevdigim iki dostum arkadaşım ve sırdaşım olmuştur ve halada olmaya devam etmektedir.bazanda hafif müzik dinler ruhumu dinlendiririm kaparım gözlerimi ve kendimi düşüncelerimi yoklar bir iç çekişme yaşarım.ben de severim yalnızlıgımı hani şarkıda zuhal olcay"yalnızlıgım yaşamak zorunda oldugum beraberligimsin" demişti ya işte benimde en büyük dostum yalnızlıgım olmuştur. benimle herşeyimi birtek o paylaşıyor dinliyor ve beni hiç yalnız bırakmıyor ve ben onunla yaşamaya çoktan alıştım ve de artık onuda bir parçam kabul ettim ve seviyorum....