0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
578
Okunma
Bir zamanlar seni sevdiğini sandığın bir insanın arkasından bakakalmak, kaldığın yerden bakmak öyle bir acı ki. Çünkü anladım ki; hayat bir insana dolu dolu mutluluklar sunmuyor hiç bir zaman ve acı var oluyor. Acıdan korkmuyorum, sadece dik duruyorum.
Kendimden bahsediyorum. Ardından toplamaya çalıştığım zamanlardan. Aslında bakarsan; insanın acısını kendinden başkası anlamıyor. Ama bekliyor işte. Bir gün yaslanacağı bir omuz, bakarak içindekileri haykıracağı bir çift göze ihtiyaç duymuyor değil.
Şu aralar yaptığım en büyük şey, sabırla beklemek.
Sonrası uzun uzun susmalar...
