Bilmedigim tanimadigim bir Limanda,caresiz bir basima dolasiyordum.
Yanlizdim,dost ariyordum.
Gurbette bir basima yasam mücadelesi verirken,
ezildim,itildim,dövüldüm.
Canima kiymayi bile denedim.
Küllügümde sonsuz tüten sigaram,bardagimda bitmek bilmeyen sarabim.
Önümde dize dize siirlerim, üzerlerinde tükenmek bilmegen gözyaslarim.
Onlar tükenmeyi bilmedi,ama ben tükendim derken,
karsima bir Agabey cikti.
Sanki onu Allah gönderdi. Yazilarimi okudu, benimle üzüldü, benimle titredi.
Iste o beni anladi, o yardim elini esirgemedi,tuttu beni ve yanliz birakmadi.
Yanimda olmasa bile onu hissediyorum,onu kalbimde tasiyorum.
O elimi tuttu ve sen bunu basaracaksin dedi.
Benimle herseyini paylasti. Daima yanindayim diye seslendi bana.
Iste ben o gün hayata,sevenlerin arasinda yine yeniden dogmus gibi oldum.
Keske herkez onun gibi olsa,yardim elini uzatsa.
Uzaktan olsada,senin yazdiklarini okuyup,neler yasadigini anlasa.
Iste o zaman kimseler yanliz kalmazdi bu dünyada. Tutunabilecegi bir dali olurudu bu Limanda.
Iste o Agabey benim dalim oldu,Limanda beni yanliz birakmayan.
Allah ondan razi olsun.
Iyiki varsin agabey !

Sonsuz tesekkürler,saygilarimla