ISKARTA HAYAT

Girintili, çıkıntılı ömürden arta kalan ıskarta hayat, dışarıda dolaşan bekri ruhlar, aynanın diğer yüzünü gören ölü bakışlar, bir o kadar da yaşam zehrinden nasibini almış insanlar nefeslenirken bu ahir zamanda, yürekler kızgın, gözyaşları dolu dolu akıyor...
Ey Adem!
Gönüller her gecenin gündüzünde bu alemde ağlarken, yarınlar bize mezar olup, sahte yuvalar günden güne çoğalacaktır...
Asıl gerçekler kaybolup, bir pelur kâğıdına kare kare çizilip, yaralı çocuklar, ıssız köşe bucaklarında zavallı bedenleriyle boynu bükük bırakılacaktır...
Her nesne bizi adım adım ölüme hazırlarken, batan bir geminin enkazında çırpınarak, bu ıskarta hayat, bizi çöllerin derin sıcağında, çıra gibi yakacaktır...
Yüreğimden gelen haykırışları kaleme alırken, kendimi fırtınalardan koparamıyorum. Çoğu kadınlar, çocuklar “şiddeti ve zulmü hissederek“ güne başlarken, kanı bozuk şahsiyetler tarafından bedenleri kirletilip, hayatına kast ediliyor...
Zaman geçerken, iyileşme adına hiç bir adım atılmadan, hayatın tüm kara bulutları üstümüze yağmaya devam edecektir...
Çok iyi bilinmelidir ki; bizler, bu olguların ışığında “sessiz ölümlerin kokusunu” solumaya devam edeceğiz...

Mehmet Öksüz