0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
670
Okunma
Bir ses kalbimde yankılanıyor. Bu ses yağmurun sesi mi?
Demek yağmur gibi akan hatıralarım birikti. Bir çocuk gibiyim. Takılmıyorum artık, üzerine atlıyorum su birikintilerinin. Üzerime sıçrayan su damlalarını hissediyorum sadece.
Bağlamayınca ellerimi balonların iplerine, sakince oturup izleyebiliyorum yağmurları.
Ancak ne zaman tutulsam renklerine uçup gidiyorum. Ellerimi sıkıyor, kalbimi sıkıyor bu uçmak hissi. Ve ıslanıyorum yağmurda. Önce güzel geliyor ama sonra üşüyorum...
Üşümek de ısınmak da mukadder insan için. Ama ılık bir rüzgarın yüzüne dokunuşunu hissetmek varken bu tufana tutulmak da niye?
