1
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1804
Okunma
Bir oda
Duvarları boyasız sıvaları dökük
Yoksulluk kokuyor dört bir köşesi
Kim bilir kaç yaşamı yaşanmışlıkları gizlemiş için
Kaç umudu
Kaç kaygıyı
Yer sofrasında aile bir arada
Kimi kaşıklıyor aşını
Kimi düşünceli
Kimi ise yarı aç yarı tok kalkacak belli
Bir çift kara göze kitleniyor gözlerim
Kelimeleri bakışlarında
Çığlığı kulaklarımda
Öyle mahzun bakma çocuk
Utanıyorum
Kim bilir neler neler saklı mor salkımlı düşlerde
Hangi kiraz ağacının altında kim bilir
Bakışların üşümesin çocuk
Üşümesin
Hani yüreğinin istediğine yetmez bazen
Hep bir tarafın eksik kalır
Uzanıp sessizce öpüvermek
O kara hüzünleri durdurmak...
Ama yetişemezsin
Bazıları görmezden, duymazdan, bilmezden gelir
Bu dünya adaletsiz bir dünya çocuk
Lakin
Lakin yiine de sen gül biraz
Seninle aydınlansın ufuk
Cevap Yaz