HAYAT

Hayat ne garip ,mutluluklardan değilde ,hep yaşadığımız olumsuzluklardan ders alıyoruz.Neden ki mutluyken mutluluğumuzun değerini bilemeyiz ,anlayamadım.Sanırım olumsuzluklar olgunlaşmamızın kaynağı saçmalık bu ,neden olumsuzluklarla olgunlaşan karamsar ama ağırbaşlı.Önüne engeller çıkmadan yaşayan; neşeli ama bir okadar şımarık oluyor.
Neden böyle ki mutlulukla olgunlaşıp,hiç engellerle karşılaşmayıp ağırbaşlı olan yokmu bu dünyada.
Ne güzeldir. Küçük şeylerden mutlu olabilmek,her kötünün altında bir iyi taraf yakalayıp mutlu olabilmek .Ne mutlu bunu yapabilenlere.Nasıl ki bir bebeğin yanağını okşayışımızda ,sevgi dolu bakar ya gözlerimize. O an içimiz nasılda ısınır vede titrer. Minicik bir dokunuş onu ve bizi nasılda mutlu etmiştir
KEŞKE BEBEKLER KADAR SAF,TEMİZ VE BİR O KADAR DURU OLABİLSEK.


EMİNE KURT/RİZE