Hepimizin iyi ya da kötü mutlaka bayram anıları vardır. Anne ve babalarımızın bizi kucaklarında taşımayı bırakıp elimizden tuttukları andan itibaren geldiğimiz yaşa kadar her bayram yaşadığımız heyecanlar, anılar...

Gelenek haline gelmiş bayram öncesi hazırlıklar, telaş, koşturmaca...Bu özel güne has planlar...Çocuk hayalleri vardı. Siftah edilmeyi bekleyen cicili bicili giyecekler, daha çamur değmemiş pırıl pırıl ayakkabılar, etiketi üzerinde ve o gün çıkarılmayı bekleyen çoraplar, bol bol şeker, küçücük dişlerdeki oyukları dolduracak baklavalar...

Asiye teyzenin günler öncesinden el öpmeye gelecek torunları, mahalle çocukları için hazırladığı rengarenk ütülü mendiller, aralarına konacak kuruyemişler.Şükrü amcanın kağıt paraları bozdurup mendillerin içine koyacağı demir liralar...

Evlerde hummalı temizlik...Aylardır tembellik yapan hanımların temizlik bahanesi bayramlar.

Uzaktaki yakınları görme bahanesi, özlem gidermenin heyecanlı sesi bayramlar...Yaşayan büyüklerin belkide son el öptürüşleri, o sıcaklığın yüzlere belkide son değişi bayramlar...

En çok selam verilen, en çok tebessüm ettiren günler belki bayramlar...
En çok bir kapının ziline dokunuş, en çok o kapının açıldığı gün, en fazla ellerin telefona gittiği, en az sinirlenilen ya da en çok sinirlere hakim olmaya çalışılan günler bayramlar...Belki de en hüzünlendiren, beklenenin bekleyeni beklettiğinin farkında olmadan bekletmeye devam ettiği günler bayramlar...

Bayramda gelir umuduyla yollarda nöbete duran nemli gözler...Bekleneni, güneşi kıskandıran ışıltıyla karşılayan, beklenmeyenin gelişiyle ışıltıya şaşkınlık karıştıran gözler...

Ahirete göçmüşlerin ziyaret edildiği ve en kalabalık nefes alanlarla dolu mezarlıklar.Dualar...

Yalnızların kalabalıkta yalnızlığını kaybettiği anlar...
Gençlerin coşkulu kahkahalarının karıştığı, lunaparklarda dönmedolapların en çok tur attığı günler bayramlar. Otobüslerin en az ter koktuğu, ütülü pantolonların kaldırımlarda caka sattığı günler bayramlar.

Yıl boyunca tozlu raflarda unutulmuş torpillerin infilak zamanları, en çok uyumak istenilen ama en erken uyanılan sabahlar bayramlar...

Belki de bir annenin, bir babanın biryerlerde çocuğunu sevindirememenin üzüntüsünü yaşadığı bayramlar...

Hayatın telaşına kapılmış, bu karmaşada unutulmuşlukların hatırlandığı yaz bayramlar. Küskünlüklerin unutulacağı, nedeninin bile hatırlanmadığı nefrete güz bayramlar...Çocukların anılarında yerimizin olacağı rengarek göz bayramlar...
Yaşlıların, hastaların, mahkumların, kimsesizlerin...Dudaklarına pelesenk olacak türkülerinde söz bayramlar. Ömür denen kısalıkta, ellerde dudaklarımızdan kalan silinmeyen iz bayramlar...

Hepimizin ellerinden yüreklere yol bulan izler olsun. Bu bayram bütün bayramlardan daha bir bayram olsun. Acı, keder bizler için. Üstesinden gelecek güç, yanımızda dostumuz, sevdiklerimiz olsun. Sağlık olsun...Bayramınız kutlu, her şey gönlünüzce olsun.

Özlem Pala