Tebrikler Değerli Hocama.Çok duygulu,eğitici bir şiir.(ELİMDEN TUTUN, BENİ DE OKUTUN....BAHAETTİN KABAHASANOĞLU)
GEÇMİŞ ZAMAN
Bu şiiri dinleyince,1986 yılında rotasyonla Çorum’un Abdalata Köyüne atandığım aynı adı taşıyan Orta Okul geldi aklıma.Politik sebeplerle okulun kaydı var ama orta yerde okul yok.
Milli Eğitim Müdürü:
-Merkeze yakın orası var.Kurucu Müdür ol , şimdilik köy odasını tamir et, sınıflara böl, köyde de okula gidememiş çocukları topla, eğitime başla.
Başka çarem yoktu.
-Tamam.
Üç ayda okulu tamamladık.
Köyü gezdik on altı erkek, iki kız öğrenci ile eğitime başladım.Bir hafta sonra yeni müdür atandı.Arkasından sosyal bilgiler öğretmeni derken okul şenlendi.
O garip çocukların gözünde parlayan ışıkları görünce nasıl mutlu olmuştum.
Köylülerle sarmaş dolaş olduk.Yanı başımızda bulunan ilkokuldaki öğretmen arkadaşlar tam bir can dostu idiler. Yediğimiz içtiğimiz bile ayrı değildi,birimiz hepimiz hepimiz birimiz içindi.Allah hepsinden razı olsun.Babam yeni vefat etmişti.Annem, kardeşlerim ,memlekette yalnızdı.Aklım hep onlardaydı.Bütün köylü ve öğretmenler beni hiç bırakmadı.Aradan otuz yıl geçti.
Zaman zaman beni arayıp bulurlar, hal hatır sorarlar.
Fakat geçen kurban bayramında Çorum Devlet Hastanesinden bir hemşire beni aradı,telefonumu o köyden birinden bulmuş.
-Hocam ben Türkan. Abdalata Köyünden bayramını kutlar ellerinden öperim.
İnanın gözlerim yaşardı.
Bahattin Hocamın Bu içli şiirini dinleyince hatıralarımı siz değerli okuyucularımla paylaştım.
Ayrıca Hocamla Beşikdüzü Kız Öğretmen Lisesinde beraber çalıştım.
Bu vesileyle bütün dostlara şükranlarımı arz ederim
Yusuf Yılmaz

Teşekkürler kardeşim. Her şey Şırnak’ta bir okul bahçesinde çektiğim fotoğrafla başlamıştı. Şiir ve klip doğmuştu bu fotoğraftan. Sonunda HAYDİ KIZLAR OKULA KAMPANYASI’NIN klibi olmuştu.
Ülkemizin en ücra köşelerinde senin gibi vatanperver kardeşlerimiz sayesinde yüzbinlerce çocuk genç hayata tutundu, zorlukların üstesinden geldi.
Şahsınızda tüm eğitim neferlerini minnet ve şükranla selamlıyorum.

Gittiğin coğrafyaya heyecan götürmek ne güzel...
Bu heyecanı, çocukların gözlerinde hissetmek...
Bir Öğretmen için daha büyük mutluluk olabilir mi?
BAHAETTİN KABAHASANOĞLU