2
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1192
Okunma
evrenin içinde yüzüyordum
dünyadan çok mil uzakta
hayır çok fit
yok..ışık yılı
neyse işte
nefes almadan yaşamayı öğrenmiştim
karanlığa alışmış gözlerimle zifir zifir bakınıyordum
yıldızlara
galaksilere
ve
saire
uzay çöplüğünde
çöpçatan bir cin
lambasını arıyordu
yardım ettim
gözlerimle alıp
gözlerine verdim
sonra ilk ben diledim
benim olan..sen diye bir bilinmeyeni
tam üç sefer diledim
ee garanticiyim ya
sonra,
dileğim kabul safhasındayken
karadeliğe çekildim
hah buyur
karadelik ne yaa
uydu mu şimdi
cıkkk..
Şiirin sahibi
Cevap Yaz