"DİYALOG"
dedim ki;
azize’m,sevgi insanı yıpratıyor bak,
demedi,deme
başını eğdi,biliyorum dedi
sonra kaldırdı başını,
daldı uzaklara,
belli ki bir şey anlatmak istiyordu
baktım ve dedim ki,
ne zaman anlatmak istersen dinlerim
bir nefes alımı durdu ve dedi ki;
bilmez miyim iki gözüm,
biliyorum
durgunsun dedim,
ne düşünüyorsun?
döndü;
acaba biz birbirimizi dinlemek için mi,
yaratıldık diye düşünüyorum..
belki dedim
sonra yüzünü çevirdi
içine ağladığı belliydi
üzülme sakın dedim
yok yok inan geçici,
seninle konuşurken geçti zaten, dedi
ve işte arkadaşlık böyle bir şey
bizi zehirler kaçarlar,
bizde yaralarımızı dertleşerek sararız hep
birbirimizi anlamak,
farkında olmak,
hissetmek, dedi
tabiki anlamalıydım
hissetiğim bu sabah ki halini usanmış gibiydi...
ve devam etti ;
hissettiklerimi anlatmak...
evet, bak birşeyler karaladım birazda onun etkisi,
zaten bu sabah da stresli uyanmıştım aslında
ama dediğim gibi sarıyoruz geçiyor iki gözüm...
ne çok öldük
ne çok öldük
ne çok öldük
ne çok acıyı içimize bastıra bastıra sakladık
dedi ağlamaklı bir sesle
ben, göz yaşlarımı tutamadım
hak adalet yabancı kaldı
o an ağlamam için,bin sebep sıralanmıştı.
belki kendime,
belki, yanlızlığıma
ve belki de,
ağlamayı unutan halkıma ağlıyordum
bunu duyan o da ağlamaya başladı
sonra dedimki, ağlama iki gözüm
ve dedi ki, dayanamıyorum
gözlerim ıslanmadan rahatlayamıyorum,
ağlamasam zehirleniyorum
ve bir anda bir sonsuzluğa düştüm.
aman tanrım, ne büyük bir tespıt
ağlamasam zehirleniyorum
bir dalga gibi,
kaç kez kalbimin kıyılarına çarptı
ağlamasam zehirlenıyorum...
sonra sesiyle irkildim ;
bizim gibilerin fıtratında kin nefret olmaz diyordu
bu çok anlamlı
çünkü biz ağlıyorduk
nefretimiz gözyaşlarımızla dışarı akıyordu
ve yerini sevgiye bırakıyordu
başımı kaldırıp ona dedim ki ;
ama bana söz ver sen ağlama
çünkü sen rahatsızsın
döndü bana doğru;
aslında içime atınca daha kötü oluyorum
boşver,
böylesi daha iyi,dedi...
şimdi sil o gözyaşlarını
bak ben ağlıyor muyum dedim
tamam can dost
ağlıyorsun biliyorum dedi
ağladıkça inceliyoruz
ve inceldiğimiz yerden de kırılıveriyoruz(...)
___/Ehmed Kardok (diyalog işte)