İsterse kimse okumasın hatta bu yazıya direk başlık sağlığa zararlıdır olmalı. Yani ne bileyim belki de kamu spotlarının eksiklerini keşfe çıktım bugün. Yazılan yazılar, şiirler, sözler ne bileyim bilimum tüm iyi yazılara bu ibareler konmalı. Hani olur da şeyine güvenen okusun diyebilirsin. Neyse ne... (bu ara bu kelime grubuyla da çok karşılaştım) İnsan susmalı mı okumalı mı anlatmalı mı? Belki hepsinden az az olmalı. Ama ya babamın sözü? “Her şeyi yarım yapmaktansa bi işte uzman ol konusu önemsiz. El üstünde tutul.” Ama ben el üstünde olmak istemiyorum ki. Ben ben sadece beceremesem de konuşmak istiyorum susmak içinde biriktiriyor insanın bir şeyleri hani bi mezara 1 ölü konur ya... Cümleler de öyle sadece 1 Tanesi durabiliyor. Benim içim çok dar. Sevdim dediğim herkesi oraya aldığımdan belki de gerçi 3-5 tane anca . Bana yer kalmadı. Kelimelerime, sözlerime, nefesime yer kalmadı ulan. Oğuz Atay’ın dediği gibi “ben ölmek istiyorum” ama bi yandan da seninle yaşamak ihtimalini düşünüyorum-burası O’nun için yazıldı-.Konular çok karıştı. Kafam gibi oldu yazılarım da çok karışık. Kimden, neyden bahsettiğimi emin olun ben de anlamıyorum hatta hatırlamıyorum. Düşünün şimdi halimi; arkadaş ortamında selamlaştığım arkadaşımla hatırlamayıp tekrar selamlaşıyorum ve demiş olduğum “selamlaşmadık seninle” sözünün ardından o kişinin yüzüme bakışını hayal edin. Etmeyin ya da siz kötü hissettiğimi düşünürsünüz ama ben itiraf ediyorum hiçbir şey hissetmedim. “Bu ara kendimde değilim” bunu ifade ettim o an sadece. Sıkıcı hayatın ağır olaylarının etkisi... ağır ve hep sonradan patlıyor. Aman ha dikkatli olun tavsiyedir bu. Başta dediğim kitaplar için kamu spotu da bu yüzden. Kaçtığınız şeyleri tokat atarak değil size döve döve anlatıyor. Bu arada o iyi yazar abilerime de buradan çok selam gönderiyorum üzerimde etkileri büyük.