Soluk ışıklı küçük, eski dekorlu nöbetçi eczanenin içerisinde bekliyordu. Oldukça kalabalık olan eczanedeki müşterilerle, bir tanesi bilgisayar başında diğeri tezgahta, tüm güleryüzlü halleriyle iki tane kadın çalışan ilgileniyordu. Metal profilden çerçeveleri, geniş camları olan, heryerinden rüzgar giren, ısıtılamamış eczanede giriş kapısının sağındaki kolonun yanına yapayalnız bırakılmış eski, sarı suni deri kaplama demir profilden sandalyeye oturdu yaşlı mağrur, sert ve sürekli kızgın bakışlı emekli adam. Eczacı kadının herkese oturmasını buyurduğu “sizi bekletmeyelim, biraz oturun lütfen” şeklindeki kesin talimatıyla önce kendisinin oturduğunu hissetti yaşlı, yorgun, kızgın bakışlı adam. Nedendir bilinmez ceplerini yoklayıp camekan ardındaki raflarda bulunan ilaçları gözüyle süzdü, “tylol hot, aferin, katarin” vs. birkaç tanıdık ilaç haricinde diğerlerini hem anlamadı, hem de kendisi için önemsiz olacak ki hiçbirini hafızasına kaydetmedi. 1980’lerin modası olan kıvırcık saçlı, geniş tel çerçeveli yaklaşık 50-55 yaşındaki tezgah arkasında ayakta bekleyen ve ilaçları bulan eczacı kadın, müşterilerden çingene görünümlü kadının telaşlı sorusuna:
-“Yok, yanlışlıkla vermem ama reçetedeki yazı çok kötü, yine de tereddüt ederseniz pazartesi doktora sorarız”dedi
ve akabinde çingene görünümlü, şalvarlı, esmer kadının yanındaki, ondan biraz daha uzun boylu, siyah ceket, gri kazaklı çingene görünümlü adam güldü. Kadın, adama:
-“Neden gülersin, yanlış ulmasındansa iç almayalım, kurkarım ben” dedi.
Adam alaycı şekilde:
-“Yok beya, ben doktorun yazısına gülerim, okur bunlar, yanlış vermezler” dedi.
Kadın sesini kesti, yahut eski püskü sandalyesinde yaşlanmakta olan yaşlı kızgın adam, çingene görünümlü kadın ile ona benzeyen yanındaki adamı dinlemeye son verdi. Yaklaşık on saniye sonra kadın:
-“Bişey ulmasından kurkarım ben napayım” dedi.
Dikkat etmemeye çalıştıkça bu söyleşi dikkatleri çekiyordu. Olaya müdahale etme ihtiyacı hisseden bilgisayar başındaki, reçeteleri sosyal güvenlik sistemine kayıt ve kontrolle görevli balık etli, 40 yaşına yaklaşmış, egeli bir abladan teyze olmaya hazırlanan kadın ise hem çingene görünümlü kadına laf yetiştirmeye başlıyor hem de reçetelere bakıyordu. O eski sandalyede unutulduğunu düşünmeyen yaşlı, kızgın, artık herşeyi kabullenmiş görünen adam bekledikçe bekliyordu. Cep telefonunu çıkarıp baktı, tıpkı etrafla meşgul olmamayı isteyenlerin yaptığını hatırlayarak...