İnsanın kaderi olduğu gibi, ağaçlarında kaderi vardır.Çocukluğumuzun ağaçları bizden uzak kalsa
da birgün yolumuz keşisiyor.Onları her zaman yeşil göremiyoruz.
Annemin köyü;Tuzhisar’da domates festivali olacağını öğrenince bu pazar günümü hatıralarımı yaşamak özlem gidermek için Tuzhisar’a gitmeye karar verdim.

Tuzhisar ,Kayseri’ye kırk km uzaklıkta.tren yolu da bu nahiyeden geçtiği için ulaşım zorluğu bulunmamakta.İki km uzaklıkta Sultan hanı Türkiyenin ikinci büyük hanı olmakta.
Kültepe-Kaniş’ten yirmi km uzaklıkta tarihi,kültürel bir yerleşke içerisinde.Köy çok göç vermiş,nufus azalmıştır.Ama yazla başlayan gürbetçi ziyaretleri köye bir canlılık getirmekte.
Festival önce Bünyan Belediye başkanının konuşması ile başladı.Kısaca köyün tarihçesi anlatıldı.Sonra domatesler jüri üyelerinin seçimine sunuldu.Üreticiler heyecanlıydı.Birinci gelen küçük de olsa altın alacaktı.Heyecanlı bir bekleyişten sonra ödül sahibini buldu.
Pilavlar yapıldı,uzun süre görüşmeyenler birbirleriyle hasret giderdiler.

Öğle sonu dedemin bağına gitmeye karar verdim.Nede olsa çocukluğumun anıları vardı.Son iki yıl görmemiştim.Bağı tanımakta zorlandım.Yeşilden uzaklaşmış hozan bir görüntüye bürünmüştü.gölet kurumuş,kavak ağacına yıldırım düşmüş koca gövde karalara bürünmüş.Tarifsiz bir hüzün aldı beni.
"Gtimesekte görmesekte o köy bizim köyümüz" dediğimiz köyümüzle daha çok ilgilenmeliydik."Bakarsan bağ olur,bakmazsan dağ olur" sözü geldi aklıma.Hüzünle ayrılırken bağdan uzaklardan bem beyaz görünen Tuzla gölü’nü ziyaret etmeden dönmek olmazdı.

Tuzla gölü halen bakir keşfedilmeyi bekliyor.Tuzla gölünün misafirleri göçmen kuşlar Mayıs ayında gelirler.Ağustos sonunda sıcak ülkelere göç ederler.
Ama göçmen kuşlarda hazır,çöplükten beslenmeleri hava sıcaklığının ani değişmemesi nedeniyle göç etme geleneğini unutlaya başladıklarını okuyoruz.
Maalsesef fevkalede şeyler bizden uzaklaşmakta.Kavak ağacımızın kapkara gövdesine bir ben üzülmüştüm birde Sevgili Dostun yüreği yandı.Bu geziden bir tutam hüzün kaldı.