✓ BİZE GÖRE HAVA HOŞ ✓

Bizlere uzakları yakın eden ve o en güvenli ulaşım aracı olarak nitelendirilen uçaklarda, hanım hanımcık ay parçası kızlar karşılarlar herbirimizi.

Herkes kadar hayatın içinde ve herkes kadar o hayatı, bütün gerçekleri ile onlarda yaşarlar..

Hasta olsalar da gülerek bakar gözleri, yasta olsalar da. Görevleri neyi gerektiriyorsa onu ve layıkı ile yaparlar. Kimimiz hostes, kimimiz ise kabin memuru olarak adlandırırız bu ay parçası kızları...

Aldıkları eğitim hangimize verilse onlar kadar kanaatkâr olabiliriz acaba? Sorduğum bu soruya ben kendi adıma cevap veriyorum; kesinlikle yapamam.. Bu sebeplede her zaman övgü ile bahseder ve takdir ederim bu meslek ile nefes alan o ay parçası kızları..

Şartlar ne olursa olsun, herkese ihtiyacı olan lisan ve üslup ile yaklaşırlar... Fakat ne hazindir ki, en çokta yine bizler tarafından ve düşüncesizce eleştirilirler.!

Havadan para kazanıyorlar, havada gezdikleri için ayakları yere basmıyor ve hatta saçma sapan fıkra benzeri; "uçan memeli?" Gibi iğrenç sorulara da dahil ederiz onların mesleklerini.!

Üstelik onlar; kesinlikle takdir edilecek bir mesleğe gönül vermiş olan ve "MELEK" benzetmesi ile seslenilecek insanlarken.!

Hayatın boşluğunda oradan oraya savrulan bizler, onların mütemadiyen düştükleri hava boşluğuna düşünce uçtuğumuz uçağın içinde; az sonra ne olacak sorularıyla ve lâl olmuş bakışlarla bakarız onların gözlerine. Öyle ki; Yusuf Yusuf ederek..

Onların gözlerinde gördüğümüz tebessüm örter Yusuf Yusuf eden bakışlarımızı. Onlar sakin, onlar herşeyin normal olduğunu kabul ettirirler bizlere...

Havanın boşluğuna düşünce düşünceye gark olan zihinlerimiz, hayatın içinde düştüğümüz bu hazin boşlukta nedense dumur oldu bizlerin.!

Hayatın boşluğuna düşen ve o boşlukta sürünen! Pardon sürüklenen kim olursa olsun, bir başka düşenin durumuyla ilişkilendirir oldu kendi düştüğü boşluğu. Ve düştüğü boşluğu, kendi kendine yalan söyleyerek hoşluk gibi gösteren, garip bir ruh halinde ayakları yere basar pardon yalpalar oldu insanlar.!

Bizlere hayat boş diyerek, kendi hayatlarını yaşayanların, hoş kahkahaları arasında cılız bir nefes olarak kaybolur boşlukta sürüklenen insanların bir bir hazin hikâyeleri.!

Ve herkes kendisi için o pis fıkradaki gibi; uçan bir memeli olur hayatın bu iğrenç boşluğunda.!

Tebessüm eden bir göze değil yalan dolu iğrenç bir söze kuyruk sallar olur sıra sıra.!

Gökyüzünde süzülen bir uçakta, mütemadiyen muhatap oldukları hava boşluğunu ve yaşanacakları ezbere bilen o gülümseyen ay parçası kızlar gibi tebessüm ederek bakıyor "MELEK" gibi bir kadın boşlukta savrulan insanların gözlerinin içine bugün...

Hava hoş yalanıyla hayatın içinde sürünmekten, pardon savrulmaktan korkun. "MELEK" gibi bir yürekten değil. Ve inanmıyorsanız, onun gözlerine ve onun sözlerine bakın..

Bizimle uzakları yakın edecek huzurlu bir yolculuğa; "MELEK" gibi bir kadının gülümseyen gözleri ve yalansız sözleriyle bismillah demekten, dünleri yüzünden Yusuf Yusuf edenler varsa şayet; yolların dublesi, trenin hızlısı, yalanın cümlesi orada ne diyeyim.?

Bize göre hava hoş... Size göre; kadınlar hâlâ uçan memeli.!

Ramak Kaldı / (Samim İGDE)