76 yaşındayım,onunla 23 yaşında tanıştım,yani 56 koca yıl geçti ikimizinde ömründen,adanada Atatürk parkındayız,arkası bana dönük parkın asıl sahibi köeklere hergün getirdiği lokanta artıklarını veriyor,yüz defa söyledim ona !paramız mı yok sanki hanım,gidip satın alalım ne diye dilenci gibi istiyoruz hergün lokantalardan!ama her defasında dönüp bana¹ de git işine aksi herif!¹ sen anlamazsın diyor.sırtına astığı hırkasını izlerken bir ışık alıyor gözümü,ve bir kadın aman Allahım!ne güzel bir kadın az ötede bir bankta oturmuş, yavru bir kediyi seviyor.öyle hoş,öyle manalı gülümsüyor ki kediyi severken dayanamıyorum ve tanışmak için ağır adımlarla oturduğu banka seğirtiyorum bunu farketmiş olacak ki histerikçe toparlanıyor zaten yerinde olan eteğini topluyor pamuk saçlı meleğim ve selam veriyorum;
-merhaba?
-merhabalar efenim.
-sizi ilk kez görüyorum buralar
da,isminizi bağışlar mısınız?
-adım Meryem efendim.senelerdir gelirim bu parka 7 sene evveline kadar her akşamüzeri yaz kış demeden merhum kocamla gelirdik bu parka…
-çok şaşırdım doğrusu;çünki ben de aynı zamandan beri sevgili zevcem¹siz gelirim bu parka..
-doğrudur efendim..
-şeey…vakit geç oldu müsaadenizle sizlere evinize kadar eşlik etmekten mutluluk ve huzur duyarım
-memnuniyet duyarım efendim,bu arada isminizi bağışlamadınız bana,eğer yorgun zihnim beni yanıltmadıysa..
-ah!haklısınız efenim,zikretmeyi unuttum;adım ferdi¹dir efendim…
----uzun bir yol boyu sessizlik taa ki eve varana kadar…
Evin önüne geldiklerinde Meryem hanım azar niteliğinde bir sitem ile ceplerini karıştıran 56 yıllık eşine;¹Allah vere de unutmuş olasın evin anahtarlarını içerde Ferdi bey! Dedi. Ferdi bey sonunda anahtarı buldu ve hayat arkadaşına hayranlık dolu bir gülümseme ile kapıyı açtı içeri girip uyumak üzere hazırlandılar.zira yarın psikiyatri servisinde uzun saatler boyu sıra bekleyip bir hafta önce biten alceba 10mg¹larını yazdırmaları gerekiyordu