TUTUMLU TURGUT

Ben Turgut. Savurgan olmadığım için arkadaşlarım bana “Tutumlu Turgut” diyorlardı. Tutumlu olmak iyi bir davranış olduğu için bundan hiç rahatsız olmuyorum.
Aksine “Tutumlu Turgut” demeleri beni mutlu ediyor. Neredeyse içimden teşekkür etmek geliyor.
Nasıl mı tutumlu oluyorum? Şimdi anlatayım: Harçlıklarımın tamamını harcamıyorum. Bir kısmını kumbarama atarak biriktiriyorum.
Kalemlerimi gerekmediği sürece açmıyorum. Defterlerimi karalamıyorum, sayfalarımı yırtmıyorum. Her sayfasına yazı yazıyorum.
Zamanımı boş geçirmiyorum. Müzik dinleyerek, temiz havada dolaşarak, resim yaparak değerlendiriyorum.
Okuldaki ders araçlarına ve kişisel eşyalarıma zarar vermiyorum. Sıraları çizmiyorum. Teneffüslerde de boş yere tebeşir harcamıyorum.
Suyu ve elektriği işi biter bitmez kapatıyorum. Gereksiz yere harcamalarına izin vermiyorum.
Telefonla konuşurken sözü uzatmıyorum. Kısa ve öz konuşuyorum. Uzun uzun gereksiz konuşmaları da anlamıyorum.
Ayakkabılarımı ve giysilerimi kullanırken özenli davranıyorum. Eee, tutumluluğun gereği de bu değil mi zaten?
“Tutumluyum” dedim ya bir kere. Aynen öyleyim. Her şey de tutumluyum.
“Tutumluyum” diyorsam sakın beni cimri sanmayın. Hiçbir şeyin ölçüsünü kaçırmıyorum. Aynı zamanda cömert olduğumu da söylüyorlar.
Paramı, eşyamı, zamanımı, dikkatlice kullanıyorum. Gereksiz harcama yapmıyorum.
Tutumlu olma alışkanlığı annemden, babamdan ve öğretmenimden öğrendim. Çok mutluyum, huzurluyum.
Haydi, artık siz de tutumlu olun. Tutumlu olum, mutlu olun. Size de tutumlu desinler. Unutmayın bana “Tutumlu Turgut” diyorlar.


İSMAİL MALATYA